INTERVIEW WITH ZEBRA TRACKS 08/11/2007

INTERVIEW WITH ZEBRA TRACKS

Απόγευμα ξαφνικά παγωμένης Τρίτης στο studio όπου θα μπορούσε να έχει ηχογραφηθεί το “Over the rainbow” της Judy Garland δεδομένου ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι το πλέον πολύχρωμο και αναπαυτικό studio της Αθήνας...Και μιλάμε για το χώρο όπου λογικό ήταν να προβάρουν και να ηχογραφούν την pop-defining (με την έννοια του χαρούμενου κλίματος) μουσική τους οι ZebraTracks.

Ο Αντώνης ισχυρίζεται ότι φτιάχνει το καλύτερο Frappe του κόσμου και αν κρίνει κανείς από το χρόνο που αφιερώνει επί της διαδικασίας, μάλλον αλήθεια λέει, αν και δεν το διαλεύκανα ποτέ…

Ο Γιώργος, από εκεί που δεν το περιμένω αποδεικνύεται μεγάλος grungakias, κατοχυρώνοντας σοβαρή και διαχρονική θέση στη συνείδηση μου με την εκστόμιση λέξεων τύπου Malfunkshun, Green River και Temple of the dog.

Κάπου εκεί εμφανίστηκε ένα συλλεκτικό/συγκινητικό βινύλιο με τίτλο “SST Records” (ή κάπως έτσι) δια χειρός Νίκου Τριανταφύλλου, παραγωγού, ηχολήπτη, στεγαστή και γενικώς υπομονετικού και θεμελιώδους συνεργάτη των παιδιών. Δεν ήταν στα πολύ ομιλητικά του, υποθέτω ότι τα παιδιά του είχαν σπάσει τα νεύρα! Γι’αυτό και δε μάθαμε ποτέ λεπτομέρειες για το “Approachingofthehour”.

Ο Ανέστης, ο μέχρι πρότινος μπασίστας των Zebras, απουσιάζει επισήμως πλέον, όχι λόγω εθνικής κλήσης για στρατολόγηση, αλλά για 3ετές μεταπτυχιακό σε πανεπιστήμιο του Manchester.

Όσο για το Νικόλα, κάπου το έχασε με την ώρα, κάπου το έχασε με τα drums και δεν τον είδαμε ποτέ…

Ανάμεσα σε τεχνικά προβλήματα με κάρτες ήχου,Windows Vista και μελωδίες κιθάρας που υπήρχαν στο pc,αλλά δεν τις είχε γράψει ούτε ο Αντώνης ούτε ο Γιώργος(ήταν οδηγός τελικά),συζητήσαμε γύρω στις 2 ώρες για ότι να ναι και λίγο παραπάνω από ένα μισάωρο για αυτά που θα δείτε κάτωθεν…

1.Το καλοκαίρι που πέρασε σας είδαμε να συμμετέχετε σε αρκετά μουσικά γεγονότα της πόλης (Kaiser Chiefs, Placebo, Earthdance Festival). Η αυξημένη προβολή θεωρείτε ότι λειτουργεί θετικά στη φάση που είστε;

Αντώνης : Μου μιλάς στον πληθυντικό?
Kάλλια: Υποτίθεται ότι είσαστε πολλοί.
Αντ.: Λοιπόν εγώ πιστεύω…Ε, κι εσείς δεν πιστεύετε παιδιά? (νόημα στους φανταστικούς υπόλοιπους Zebras) (γέλια) Καλές είναι οι προτάσεις και όλα αυτά, αλλά καλό είναι να έχεις και ένα σκεπτικό σε κάθε συναυλία που κάνεις. Για παράδειγμα, εκείνη την εποχή είχαμε βγάλει το ΕΡ και ήταν μια καλή ευκαιρία και για να το παρουσιάσουμε και για να το πουλήσουμε γιατί ήμασταν αρκετά μέσα ακόμα. Καλ.: Τώρα είστε «έξω»?
Αντ.: Όχι, ακόμα μέσα είμαστε. Δεν πιστεύω ότι είναι κακό αυτό. Στην τελική, ποτέ δε θα βγάλουμε λεφτά από αυτό. Όσο λοιπόν αφορά τις συναυλίες, όλα τα συγκροτήματα στο εξωτερικό αυτό κάνουν. Με το που ξεκινάνε, κλείνουν όσο πιο πολλές συναυλίες γίνεται. Παίζουν παντού. Ας πούμε, οι Arctic Monkeys πριν καν βγάλουν άλμπουμ ήταν γνωστοί μόνο και μόνο απ’ αυτό. Είχαν κάνει 200 συναυλίες σ’όλη την Αγγλία. Δυστυχώς στην Ελλάδα, δεν έχεις τέτοιες ευκαιρίες να κάνεις 200 live σε μισό χρόνο, που λέει ο λόγος. Αλλά οκ, ότι μπορούμε κάνουμε! Και μην ξεχνάμε φυσικά ότι η κάθε συναυλία κοστίζει και στο συγκρότημα κάποια λεφτά, δηλαδή δεν είναι απλά «πάμε και παίζουμε». Δεν είναι μόνο οι πρόβες, είναι ο ηχολήπτης που πρέπει να πληρώσεις, τα μεταφορικά, είναι πολλά. Ακόμα και ο κόπος από το κουβάλημα, μετράει. Υπάρχουν βέβαια και εταιρίες οι οποίες δεν πληρώνουν τις μπάντες που παίζουν support και στηρίζονται στο γεγονός ότι υπάρχει μια άσημη μπάντα, η οποία θέλει να προωθήσει τη δουλειά της και λέει «Ααα ωραία,παίζουμε με αυτό το μεγάλο group και τρέχει και παίζει». Πάντως, ναι, πιστεύω ότι το live είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προωθήσεις τη δουλειά που κάνεις.

2.Φέτος κάνατε την «ανατροπή» και οι οπαδοί των Placebo άλλαξαν λίγο παραστάσεις και αντί για τους Film, είδαν εσάς στο support ρόλο της συναυλίας! Μερικές εντυπώσεις γενικότερα από τα καλοκαιρινά live…

Αντ.:Εμένα μου άρεσαν οι Beirut (γέλια)
Εντάξει οι Placebo ήταν φοβερή εμπειρία. Mας φέρθηκαν πολύ καλά και αυτοί και τα παιδιά που μας καλέσανε. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να παίξουμε μπροστά σε 5-6.000 άτομα και την επόμενη μέρα πολλοί από αυτούς που μας είδαν, μας βρήκαν στο Internet και ήθελαν και το ΕΡ.Εμείς είχαμε στόχο να παίξουμε μερικά μαζεμένα live για το ΕΡ πριν φύγουμε για το καλοκαίρι. Θα θέλαμε να παίξουμε πιο πολύ εκτός Αθηνών. δηλαδή αυτό μας ενδιαφέρει περισσότερο. Εκεί συναντάς κόσμο που δεν σε έχει ξαναδεί ποτέ, είναι καλή ευκαιρία να σε μάθουνε και προς τα εκεί. Ο κόσμος είναι τελείως διαφορετικός στην επαρχία. Καταφέραμε μόνο να πάμε στην Κεφαλλονιά, που ήταν πολύ ωραία με τους Raining Pleasure,τον Αύγουστο και το συνδυάσαμε και με διακοπούλες, μια χαρά! Τέλος πάντων, όταν παίζεις με ένα μεγάλο συγκρότημα, που άκουγες παλιά στο δωμάτιο σου και ξαφνικά βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο και μιλάς και μοιράζεσαι την ίδια σκηνή, είναι πραγματικά αυτό που σκεφτόσουνα παλιά και έλεγες «Αυτό ας κάνω στη ζωή μου και ας μην κάνω τίποτε άλλο».Όμως για μας αυτό έγινε σταδιακά, οπότε δε μας «έσκασε» τόσο πολύ. Πάντως ήταν φοβερές εμπειρίες όλες.

Καλ.:Για το Earthdance Festival..

Αντ.:Αρχίζω να φοβάμαι ότι αυτό που λέμε hype,που εγώ ήλπιζα ότι δεν ήταν hype,αρχίζει και φεύγει.. Πολλοί λένε όχι ακόμα.. Αλλά αυτό που είδα εγώ στο Earthdance ήταν άσχημο, δηλαδή απογοητεύτηκα πολύ. Βέβαια είχε Εθνική Ελλάδος εκείνη την ημέρα είχε εκλογές την επόμενη νομίζω, υπήρχαν 2-3 λόγοι που θα απέτρεπαν τον κόσμο να πάει μέχρι το Φάληρο. Αλλά παρόλα αυτά το φεστιβάλ ήταν πολύ καλό, ήταν πάνω στην παραλία, σε μια φοβερή τοποθεσία, μπορούσες να πας σχετικά εύκολα γιατί ο σταθμός του τραμ ήταν ακριβώς από πάνω, έγινε promo, πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο, αλλά τελικά ήταν άσχημο. Και παρατηρώ ότι ούτε τα ίδια τα συγκροτήματα κάθονται να δουν τους άλλους. Και δε μιλάω μόνο για τους άλλους ,αλλά και για μας. Κι εμείς πήγαμε, παίξαμε και δεν καθήσαμε μετά, για να είμαστε ειλικρινείς. Αλλά πιστεύεις ότι με τόσα ονόματα, μόνο οι φίλοι τους να έρθουν για παράδειγμα, δεν θα είναι τόσο άσχημα. Η κάθε μπάντα έχει 4-6 άτομα. Την κοπέλα του μόνο να φέρει ο καθένας, μαζευτήκαμε! Αλλά βλέπεις ότι δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αυτή ήταν η τελευταία μας συναυλία μέχρι τώρα και μας έχει μείνει μια κακή εντύπωση. Οπότε προσπαθούμε τώρα να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας. Ίσως αν η συγκεκριμένη συναυλία ήταν κάποια άλλη στιγμή στο κέντρο της πόλης, με άλλο promo,να ήταν καλύτερα. Ελπίζω να μην ισχύει αυτό που είπα παραπάνω ως προς το hype,να ήταν απλά ένα κακό timing.

3.Το Zebra tracks EP είναι πολύ καλό. Κριτικές και πωλήσεις καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.Ποιές ήταν οι επιρροές σας τόσο από μουσική άποψη, όσο και από την καθημερινότητα σας;

Αντ.:Εεε,έχεις δίκο..Οι πωλήσεις ήταν πραγματικά εκρηκτικές. Δεν προλαβαίναμε να δίνουμε κι άλλα στα δισκάδικα. Όπως επίσης και οι κριτικές από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και μεταφοράς μη σου πω..(γέλια)

Σοβαρά τώρα,ναι,για τα δικά μας δεδομένα πήγε πολύ καλά. Πήγε no.1 στο Vinyl Microstore , το θέμα όμως είναι ότι αν πουλήσεις 50αντίτυπα μπορείς να πας στο no.1 φαντάζομαι..

Η συγκεκριμένη τετράδα αφορά κομμάτια τα οποία έχουν γραφτεί την τελευταία στιγμή. Το «Cicerone»,το δεύτερο, και το «Hello Martians»,το τέταρτο, είναι από τα πρώτα κομμάτια που γράφτηκαν. Σκέψου ότι αυτά υπήρχαν πριν το Νοέμβριο του 2005 που μαζευτήκαμε πάλι. Προσπαθήσαμε και να προωθήσουμε το «Spare Time Soundtrack»,που εκείνη την εποχή ήταν ψιλοφρέσκο και μας είχαν προτείνει πολλοί να γραφτεί κάποια στιγμή αυτό το κομμάτι. Είχαμε βγάλει τότε και το διπλό single με το « Sillicon Valley» και το «Boreallis Fallacia» και θέλαμε να κάνουμε κάτι άλλο πριν περάσουμε σε ολοκληρωμένο δίσκο.

Τώρα οι επιρροές, άμα ακούσεις, είναι τελείως διαφορετικές. Το «Spare Time Soundtrack» είναι το πιο φρέσκο κομμάτι, τα άλλα παρατηρείς ότι είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Γι’ αυτό έχουν και διαφορετικά όργανα και πράγματα μέσα. Ακόμα και τα φωνητικά, μπορεί να είναι από το ίδιο άτομο, αλλά αλλάζουν στο εκάστοτε κομμάτι.Παρατηρείται και ότι αυτό που έχουμε βάλει στον ήχο μας,το εναλλάξ στις φωνές,που ξεκίνησε με το «Borealis Fallacia»,είναι μόνος το πρώτο κομμάτι.Αυτό το στυλ είναι ολόδικο μας, δική μας πατέντα!! Ένα θα σου πω! Αυτές τις εναλλάξ κιθάρες στο «Spare time Soundtrack»,τις είχαμε γράψει, είχαμε παίξει και το κομμάτι live και μετά έσκασε ο δίσκος των Arctic Monkeys και ακούω το πρώτο κομμάτι “The view from the afternoon” με τις εναλλάξ κιθάρες και λέμε με το Γιώργο «Κοίτα ρε τους αλήτες!».Κι αυτό θέλω να το αναφέρεις!Δεν ξέρω που το άκουσαν οι Arctic Monkeys,αλλά πιστεύω ότι ήταν καθαρά επιρροή! Κι άμα πας αύριο-μεθαύριο να τους πάρεις συνέντευξη, να τους ρωτήσεις!! Πιστεύω ότι θα το πούνε!(γέλια)

Το καλό είναι ότι σίγουρα επηρεάζεσαι από κάποια πράγματα, πολλές φορές μπορεί να προσπαθείς και να βασιστείς σε ένα κομμάτι,είτε ως σκελετός, είτε μια παραμόρφωση στην κιθάρα να είναι ίδια ή οτιδήποτε.

Μπορείς να βασιστείς είτε σε ένα κομμάτι συγκεκριμένο, είτε σε ένα δίσκο συγκεκριμένο, είτε σε ένα όνομα συγκεκριμένο. Αλλά το θετικό είναι ότι εμείς μπορεί να το έχουμε κάνει κάποιες φορές αυτό, όπως όλοι αλλά στο τελικό αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό. Δηλαδή άμα σου πω ότι το «Cicerone»,είχε βασιστεί σε ένα κομμάτι των Strokes από το δεύτερο δίσκο,το Reptilia”,ε δεν υπάρχει καμία ομοιότητα στο τέλος. Στην τελική, παίρνεις μια άλφα ιδέα ή δυο ή καμία. Συνήθως το υποσυνείδητο είναι το χειρότερο, γιατί μπορεί να αντιγράφεις κάτι και να μην το έχει ςπάρει χαμπάρι. Είσαι τόσο επηρεασμένος από κάτι και στο τέλος νομίζεις ότι είναι και δικό σου για παράδειγμα.. Η επιτηδευμένη αντιγραφή ,αυτά τα όμορφα ελληνικότατα κομμάτια τύπου Φοίβου, τα οποία είναι «πραγματικά αυθεντικά»,είναι άλλο φαινόμενο. Δεν ξέρω αν άκουσες το τελευταίο της Βανδή, είναι ίδιο με το "Clocks" των Coldplay.Ο τύπος έχει αλλάξει ελάχιστα τη μελωδία, ίσα-ίσα για ναμην τον τρέξουν δικαστικά και έχει αντιγράψει σχεδόν εξ’ολοκλήρου την παραγωγή(πράγμα που νομικά δεν απαγορεύεται) αποδεικνύοντας πόσο βλάκες είναι αυτοί που ακούνε τους δίσκους του.Ή αυτό ή οι εταιρίες είναι μιλημένες...Δηλαδή θα πάρει ο Φοίβος κάτι από μια εταιρία, θα πάρει και η άλλη εταιρία κάτι από την δική του. Λογικά γίνονται τέτοιες ανταλλαγές μεταξύ δισκογραφικών,γι αυτό και δεν βλέπουμε και συχνά να βάλλει μια εταιρία κατά κάποιου καλλιτέχνη. Και οκ,οι αντιγραφές είναι super έντονες, θέλεις να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο. Φυσικά δεν μπορείς να πατεντάρεις έναν ήχο, να πεις ότι αυτός ο ήχος είναι δικός μου. Δεν ξέρω τι λέει ο νόμος ακριβώς αλλά μέχρι κάποιο ποσοστό μιας μελωδίας μπορείς να αντιγράψεις, μάλλον μέχρι εκεί που το αυτί σου λέει «Ααα,αυτό είναι το τάδε..».Ο τύπος(Φοίβος) περισσότερο αντιγράφει ήχους,παρά νότες.Η παραγωγής στο “Clocks”είναι ίδια.Το πιάνο παίζεται με τον ίδιο τρόπο, οι ήχοι,τα σύνθια είναι ίδια,ακόμα και το τράβηγμα στη φωνή που κάνει η Βανδή είναι ίδιο με του τύπου. Αλλά αφού αυτό πουλάει καλά κάνει, κι εγώ θα το έκανα..

4.Στην ενορχήστρωση του ΕΡ περιλαμβάνεται σαξόφωνο και μπάντζο που κάνουν τον ήχο σας σαφώς πιο ενδιαφέροντα. Πώς σας «ήρθε» να προσθέσετε τα συγκεκριμένα όργανα;

Όλως τυχαίως, η κοπέλα του αδερφού μου του πήρε δώρο ένα banjo..ε και σκέφτηκα να το βάλουμε σε κάποιο κομμάτι.

(ήχος κινητού με χαρακτηριστική μελωδία από τη σειρά «Ρετιρέ»!!)

Και τελικά το προσθέσαμε σε μια συναυλία,σε ένα unplugged που είχαμε κάνει στο Booze και είχε πάει πολύ καλά. Είχαμε βάλει και ένα και ένα μαντολίνο που είχα αγοράσει εγώ από την Τουρκία με 20 ευρω! Και γενικά είχαμε την ιδέα να προσθέσουμε κάποια όργανα για αλλαγή. Το banjo παίχτηκε ακόμα και στη συναυλία στο Gagarin το Γενάρη και κόλλησε άνετα σε 2-3 κομμάτια. Το σαξόφωνο τώρα, έχω μια πολύ καλή φίλη από το Γεωπονικό που θέλαμε να παίξουμε μαζί και το όργανο που ξέρει είναι το σαξόφωνο. Κάναμε και άλλη μια συναυλία με σαξόφωνο,banjo,μαντολίνο και ένα τσέλο στο θέατρο Ροές σε ένα φεστιβάλ και πάλι στα πλαίσια unplugged και κόλλησε. Όταν λοιπόν έφτασε η στιγμή να ηχογραφήσουμε κάποια συγκεκριμένα κομμάτια,σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πολύ ωραία να τα προσθέσουμε, δεδομένου ότι κολλήσανε τόσο ενορχηστρωτικά όπως είπες κι εσύ, όσο και ηχητικά. Εν τω μεταξύ, επειδή γενικά προσπαθούν να χαρακτηρίσουν τι μουσική παίζουμε, άλλοι λένε rock/pop/punk/disco,μετά από αυτό το κομμάτι έφτασε η ώρα να πούνε ότι παίζουμε ska!(γέλια)

5.Οι indie/postpunk/blahblah μπάντες της Αθήνας αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.Ποια στοιχεία θεωρείτε ότι σας διαφοροποιούν και δικαιολογούν την επιτυχία και την απήχηση σας στον κόσμο;,

Υπάρχουν πολλές μπάντες που παίζουν και πολλές από αυτές παίζουν και καλή μουσική, αλλά καλώς ή κακώς,οι περισσότερες από αυτές είναι αδιάφορες, όπως και να το κάνουμε.Το θέμα είναι να παίξεις κάτι διαφορετικό που σε ένα live θα σε δει ο άλλος και μετά από λίγες μέρες θα σου πει «Ααα,εκείνο το κομμάτι που πάει « νανανανα» είναι τέλειο! Πού μπορώ να το βρώ?»Αυτό δείχνει ότι κάποιο κομμάτι ξεχωρίζει. Ίσως είναι το λεγόμενο “pop” που κολλάει στο αυτί του άλλου. Μπορεί να είναι ένα περίεργο τράβηγμα στη φωνή, μπορεί να είναι ένα σαξόφωνο ή ένα banjo όπως είπες,ή μπορεί να είναι κάποια κοψίματα,ή μια καλή μελωδία όπως συνήθως.Αυτό πιστεύω ότι διαφοροποιεί τη μία μπάντα από την άλλη. Δηλαδή εγώ προσωπικά,έχω ακούσει δίσκους για τους οποίους θεωρώ ότι είναι top δίσκοι αλλά με το πρώτο άκουσμα μου ακούστηκαν αδιάφοροι. Γενικά δεν είμαι της πρώτης ακρόασης, θέλω 2-3.Κι όμως υπήρχαν άτομα που άκουσαν το “Bajevic”ας πούμε,και την άλλη μέρα με βρίσκανε στο δρόμο και μου το τραγουδούσαν! Αυτό μου έκανε τρομερή εντύπωση, δεδομένου ότι δε μπορούσαν να το έχουν ακούσει και από κάπου αλλού.Και με το “Spare Time Soundtrack”το ίδιο. Εγώ ακούω αρκετές μπάντες και μου φαίνονται αδιάφορες.Έχω δηλαδή κατεβάσει από το Internet και έχω ακούσει πολλές φορές τα κομμάτια τους και λίγα είναι αυτά που μου κάθονται καλά στο αυτί.Αυτό είναι δηλαδή το ουσιαστικό,να παίζεις κάτι και να χρησιμοποιείς διάφορα όργανα και να τα χρησιμοποιείς σωστά,αν και βέβαια μπορεί να χρησιμοποιείς μια ολόκληρη ορχήστρα και τελικά να βγεί κάτι αδιάφορο..Το όλο θέμα είναι να έχει αυτό το μικρό,το κλικ,το τόσο δα, που μπορεί να κάνει το κομμάτι ενδιαφέρον, λίγο pop,που θα σκεφτείς αυτό το κομμάτι και θα σου σκάσει αυτό το γύρισμα ή ο ήχος ή η στριγγλιά.

Εμείς πιστεύω ότι δουλεύουμε πάρα πολύ πάνω σε αυτό,δηλαδή στο να μην είναι flat και να υπάρχουν αρκετές εναλλαγές.Οι στίχοι δεν έχουν και τόσο νόημα,υπάρχουν κομμάτια μας που έχουν μόνο δύο στίχους ή λένε συνέχεια το ίδιο πράγμα.Αλλά προσπαθούμε να εμπλουτίζουμε με διάφορα γυρίσματα/αλλαγές/γέφυρες,δηλαδή να μην είναι στροφή-ρεφραίν-στροφή-ρεφραίν και τελεία. Κάπως έτσι.Μπορείς να κάνεις ένα κομμάτι από το τίποτα γαμάτο, εμπλουτίζοντας το με τέτοιες λεπτομέρειες που στην ουσία κάνουν τη διαφορά.

6.Κάποια «μεγαλύτερη ηλικιακά» μπάντα της Ελλάδας,της οποίας αναγνωρίζετε την πορεία και θα θέλατε να «μοιάσετε»;

Γιώργος.:Είναι οι Raining Pleasure.Το λέμε πιο πολύ κιόλας επειδή είναι και πιο κοντά στο ύφος μας.Εντάξει υπάρχουν κι άλλες μπάντες που θα μπορούσαμε να πούμε όπως Τρύπες,που είναι αξιοσέβαστη μπάντα αλλά οι Raining Pleasure μας ταιριάζουν περισσότερο.Παίζουν πολύ καλή pop μουσική,ποιοτική,το « Flood» είναι ένας από τους καλύτερους αγγλόφωνους δίσκους στην Ελλάδα.Το ότι παίζαμε μαζί τους ήταν πολύ καλή φάση.Εγώ προσωπικά έχω δει και φοβερά live τους και την πρώτη φορά που τους είχα δει ήταν τέλεια,είχαν παίξει στο «Δίπλα στο ποτάμι»..

Αντ.:Μέσα στο ποτάμι..(γέλια)

Γιωρ.:Πριν 5 χρόνια περίπου που είχαν βγάλει το “Flood” ήταν αυτό.

7.Από μουσική τι ακούτε αυτή την εποχή;

Γιωρ.:Τι μουσική ακούμε Αντώνη?
Αντ.:Εγώ ακούω Beirut!
Καλ.:5 φορές το έχουμε πει..
Γιωρ.!Τόσο πολύ ρε?
Αντ.:Όχι,αλλά είναι prestige να το λές!(γέλια)
Γιωρ.:Εμένα ο Beirut δε με τρελαίνει..
Αντ.:ΟΙ Beirut είναι,.όχι Ο Beirut!Έχει όνομα!Δεν είναι ο Moby,όπως και ΟΙ Jamiroquai!(γέλια)
Εμένα γενικά μ αρέσει αυτό το κύμα-στυλ CSS,Shit disco,Simian…Καθώς επίσης Knife, Of Montreal (έρχονται και το Νοέμβριο στο Gagarin). Γιωρ.:Εγώ ακούω πολύ The Streets, Klaxons.
Αντ.:Τρύπες,Ξύλινα Σπαθιά,Μωρά στη φωτιά!Είναι και ένα συγκρότημα που έχω ανακαλύψει τώρα τελευταία και λέγονται «Τα Διάφανα.»
Γιωρ.:Κρίμα??
Αντ.:Ναι! Τα «Διάφανα Κρίμα»!!(γέλια) Γιωρ.:Γενιά του Χάους.. Είσαι μικρή για να το θυμάσαι αλλά είναι από τις μεγαλύτερες punk μπάντες όλων των εποχών στην Ελλάδα. Άσχετο,ακούω και πολύ Ryan Adams,όχι Brian!

(Μετά το Ρετιρέ του Αντώνη,αυτή τη φορά χτυπάει το κινητό του Γιώργου με ήχο ΚanyeWest.)

Γιωρ.:Επίσης πολύ δεκαετία ’30-’40,Rhythm n’ Blues,jazz.Βέβαια επειδή είμαστε και rock μπάντα πρέπει να λέμε και ότι ακούμε rock.. Καλ.:Στερεότυπα..
Γιωρ.:Stereotypes..Aaa και Stereolab ακούμε!Και Sonic Youth επίσης! Όσο για το Νικόλα, ακούει John Legend, Amy Winehouse,τέτοια πράγματα, πιο soul.

8.Είστε στη διαδικασία ηχογράφησης του πρώτου σας ολοκληρωμένου δίσκου, σωστά; Σε τι κλίμα θα κινείται περίπου και πότε να τον περιμένουμε;

Γιώργος:Έρχεται ένας δίσκος που δεν ξέρουμε ακόμα τι όνομα θα έχει.Θα περιλαμβάνει 10 τραγούδια, κάποια παλιά, κάποια που έχουν κυκλοφορήσει ήδη όπως το Sillicon Valley και Spare Time Soundtrack,σε άλλες versions.Θα έχει καινούργια που δεν τα έχουμε παίξει ποτέ live και κάποια άλλα που τα παίξαμε σε συναυλίες, είδαμε ότι είχαν πολύ καλό feedback από τον κόσμο και τα γράψαμε τελικά.

Κάλλια:Σε τι κλίμα περίπου θα κινείται?

Αντώνης:Μεσογειακό(γέλια)

Γιωρ.:Υπογειακό/ Μεσογειακό κλίμα, με το Νίκο Τριανταφύλλου παραγωγό, δηλαδή συμπαραγωγό με μένα και με τον Αντώνη…Περνάμε 6ωρα εδώ στο studio κάθε μέρα…

Αντ.:Χτυπάμε κάρτα

Γιωρ.:Έχουμε το Νίκο Τριανταφύλλου να μας πιέζει πάρα πολύ Εμείς του πίνουμε τους καφέδες, πολλούς καφέδες..Μας μαγειρεύει..

Αντ.:Δε θα κάναμε εδώ την παραγωγή αν δεν μαγείρευε τόσο καλά…

Γιωρ.:Χρησιμοποιούμε δανεικές κιθάρες από τους Victory Collapse και από τους Model Spy.Η ωραία φάση είναι ότι εδώ «σκάνε» κι άλλες μπάντες, όπως οι My Wet Calvin,οι Night on Earth, οιWannabe James,οπότε είναι σχετικά οικογενειακή κατάσταση. Δουλεύουμε σε ένα τέτοιο κλίμα. Εντάξει, ο Νίκος ξέρει τον ήχο μας και αυτό είναι καλό γιατί μας κάνει και την ηχοληψία στα live.

9.Κάπου είδα ότι ένα από τα καινούργια τραγούδια θα λέγεται "Dusan Bajevic". Έχετε τόσο ισχυρά ποδοσφαιρικά ένστικτα;

Γιωρ.: Γενικά όταν γράφουμε ένα τραγούδι, γράφουμε πρώτα τη μουσική και μετά τους στίχους, και εδώ μας έβγαινε να πούμε "Dou dou dou". Οπότε τι πάει μετά? Στην αρχή λέγαμε κάτι σαν "Do something for yourself" ή κάτι τέτοιο.
Αντ.: Αλλά ήταν φλωριά απλά!
Γιωρ.: Οπότε μετά αποφασίσαμε ότι θα είχε γέλιο να λέγαμε "Dusan Bajevic". Γιατί όχι, άλλωστε έχουμε μια πάρα πολύ καλή σχέση, ε το ποδόσφαιρο. Παίζουμε σε μια ομάδα, τους «Περσινούς Πρωταθλητές» (γέλια)
Αντ.: Όχι οι προπέρσινοι..
Γιωρ.: Κάθε χρόνο είμαστε οι περσινοί πρωταθλητές για να φοβούνται οι αντίπαλοι.(γέλια). Η χειρότερη στιγμή της καριέρας μας ως ποδοσφαιρική ομάδα και ως μπάντα μη σου πω, ήταν όταν χάσαμε από τους Model Spy.(γέλια) Τέλος πάντων, το "Dusan Bajevic" έχει πολύ καλό feedback από τον κόσμο γιατί όλοι τον ξέρουν στην Ελλάδα. Είχαμε και ένα κομμάτι που λεγόταν Jackie Chun αλλά τελικά δεν το βάλαμε γιατί θα γινόμασταν γραφικοί. Μετά θα μας περνούσανε για μπάντα του χαβαλέ, ενώ είμαστε μια σοβαρή μπάντα!

Αν ξέρετε μπάσο, στείλτε τους κανένα message στο myspace, γιατί με το Jim δεν ξέρω κατά πόσο θα δέσει η κατάσταση…

www.myspace.com/zebratracks

Διαβάστε εδώ κριτική του Atraktos για το ΕΡ των Zebra Tracks

Κάλλια Κακαλέτρη