ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΖΛΑΣ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ (ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ MATT ELLIOTT) 09/10/2008

Τα ονοματεπώνυμα Κώστας Γιαζλάς και Παντελής Αμοιρίδης μπορεί να μη λένε τίποτα σε αρκετό κόσμο, αλλά αν τους προσδιορίσω με περιγραφικά μέσα, τότε σίγουρα ένα μεγάλο μέρος των θεσσαλονικιών αναγνωστών του atraktos.net θα κατανοήσει για ποιους κυρίους πρόκειται. Ο Κώστας, λοιπόν, και ο Παντελής είναι τα δύο πρόσωπα που τα τελευταία χρόνια ευθύνονται για μεγάλο μέρος των μουσικών μας επιλογών μέσω των προτάσεων που μας κάνουν από τα δισκοπωλεία Λωτός και Rollin Under στα οποία και εργάζονται αντίστοιχα. Είναι, επίσης, οι dj διάφορων bar της Θεσσαλονίκης που με τις εμμονές τους, τις ασταμάτητες αναζητήσεις τους, το πιστεύω τους στο διαφορετικό, μας έχουν δώσει την ευκαιρία να συναντηθούμε με μουσικές που ίσως να μη τις παίρναμε ποτέ χαμπάρι. Εδώ και ένα χρόνο περίπου, επιπλέον, αποφάσισαν να κάνουν και μέσω ενός άλλου πόστου καλύτερες τις μουσικές μας βραδιές στην πόλη, αναλαμβάνοντας τη διοργάνωση συναυλιών. Μικρών για τα δεδομένα της Ελλάδας ονομάτων, αλλά εξαιρετικά ποιοτικών και ξεχωριστών.

Την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008, το ντουέτο αυτό των διοργανωτών φέρνει στη Θεσσαλονίκη, στο bar Orient, τον Matt Elliott, έναν ιδιαίτερο βρετανό καλλιτέχνη, με μεγάλη ιστορία πίσω του (Third Eye Foundation, Flying Saucer Attack), αλλά και με ένα ενεργότατο παρόν στη σόλο πορεία που ακολουθεί. Αντί να μιλήσουμε μαζί του, σκέφτηκα πως θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσουμε τη δική τους φωνή για το όλο project τους, αλλά και την επικείμενη συναυλία. Οι –με email σταλμένες- απαντήσεις τους εκτιμώ πως επιβεβαιώνουν αυτή μου την πεποίθηση.

Η αρχή

«Τη διοργάνωση συναυλιών αποφασίσαμε να την ξεκινήσουμε όταν ο Χρήστος Καρράς (σ.σ. μεταξύ πολλών άλλων και παραγωγός του VM radio) μας πρότεινε να διοργανώσουμε μαζί την συναυλία του Manyfingers σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Η απόφαση ελήφθη εντελώς παρορμητικά και με τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού. Φυσικά, επειδή εργαζόμαστε και οι δύο σε γνωστά δισκοπωλεία της πόλης γνωρίζαμε την δυναμική του σχήματος, οπότε όταν διαπίστωσαμε ότι είναι εφικτό και οικονομικά δεν διστάσαμε καθόλου. Τουλάχιστον αυτό τον καιρό βασικός γνώμονας για να φέρουμε ένα σχήμα είναι να αρέσει σε εμάς και μετά όλα τα αλλά. Ίσως να μην ακούγεται αρκετά επαγγελματικό αλλά έτσι λειτουργούμε».

Βέβαια, η εμφάνιση του Manyfingers και το σχεδόν γεμάτο Ξυλουργείο, αλλά και η μεγάλη προσέλευση στον Ulrich Schnauss έδειξαν πως υπάρχει κόσμος που θέλει να δει ένα διαφορετικό live αλλά δεν βρίσκει συχνά την αφορμή για να το κάνει. Οπότε υπάρχει ένα κενό που τα παιδιά μπορούν να καλύψουν.

«Η πόλη μας δυστυχώς τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε κατίουσα πορεία. Υπάρχει εμφανής έλλειψη μικρών συναυλιακών χώρων (ειδικά φέτος) και το κοινό που μπορεί να υποστηρίξει τέτοιου είδους συναυλίες είναι μικρό αριθμητικά με αποτέλεσμα να μην μπορεί πάντοτε να υποστηρίξει μικρομεσαίες παραγωγές σαν τις δικές μας. Εμείς κάνουμε, ή τουλάχιστον προσπαθούμε να κάνουμε, ότι καλύτερο μπορούμε. Το αν καλύπτουμε κάποια κενά φρόνιμο θα ήταν να το αφήσουμε να το κρίνουν οι άλλοι και όχι εμείς».

Από την πρώτη βραδιά, εγώ περισσότερο από την εμφάνιση των καλλιτεχνών έχω κρατήσει στο μυαλό μου την υπέροχη ατμόσφαιρα που υπήρξε στο κοινό, τη δίψα που επέδειξε για ένα καλό live. Αναρωτιέμαι πόσο ικανοποιημένοι φύγανε τότε οι δύο διοργανωτές: α) οικονομικά (όσον αφορά τη διοργάνωση), β) ηθικά (όσον αφορά το «χρέος» του διοργανωτή προς το κοινωνικό σύνολο), γ) καλλιτεχνικά (από την εμφάνιση των συγκροτημάτων).

«Από την πρώτη συναυλία μόνο θετικά έχουμε να θυμηθούμε. Όλα πήγαν όπως τα είχαμε προγραμματίσει. Τα σχήματα απέδωσαν άψογα (κατά την γνώμη μας) και στο τέλος της βραδιάς οι καλλιτέχνες, εμείς και ένα μεγάλο σύνολο του κοινού έφυγαν με πολύ καλή εντύπωση».

Η βραδιά με τον Ulrich Schnauss

«Η δεύτερη βραδιά είχε μία ιδιαιτερότητα. Το support –που ήταν ένα πολύ καλό set από τον dj somethink- για λόγους για τους οποίους δεν φέρουμε ευθύνη, έγινε αναγκαστικά εκτός Ξυλουργείου. Το live του Schnauss έγινε μέσα και ξεκίνησε 5 λεπτά μετά την είσοδο του κοινού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι κάπως «ψυχρό», πράγμα που είχε αρνητικό αντίκτυπο στον καλλιτέχνη και γενικότερα σε όλη την συναυλία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η συναυλία απέτυχε, απλώς θα μπορούσε να είναι καλύτερη»

Την Κυριακή τα σπουδαία

Και τώρα ο Matt Elliott στις 12 Οκτωβρίου για πρώτη φορά στην πόλη. Θεωρώ ότι για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης η κίνηση αυτή έχει μεγάλο οικονομικό ρίσκο. Ποιοτικά μάλλον ελάχιστο…

Οικονομικά είναι μεγάλο το ρίσκο. Είναι η μεγαλύτερη παραγωγή που έχουμε αναλάβει. Καλό θα είναι να μη ξεχνάμε και τι έχει γίνει στο κοντινό παρελθόν όπου έχουμε δει «μεγαλύτερα» ονόματα να μην προσελκύουν το κοινό που απαιτείται για να «βγει» η συναυλία (Einsturzende Neubaten, Coil κτλ). Τίποτα δεν είναι σίγουρο, οπότε σχεδόν πάντα θα υπάρχει ρίσκο που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Τζογαδόροι πάντως δεν είμαστε.

και…

«Ο Matt Elliott θα εμφανιστεί μόνος του στη σκηνή μαζί με 2 κιθάρες (λαμβάνοντας υπόψη το rider) και την φωνή του»

Άκυρη ερώτηση, έγκυρη απάντηση…

Παρακάτω, παραθέτω μια ερώτηση την οποία όταν έγραψα, ήταν σχεδόν σίγουρο ότι τα παιδιά θα έφερναν στη Θεσσαλονίκη τον Rafael Anton Irisarri. Τελικά, η συναυλία δεν θα γίνει…

Άντε ΟΚ, ο Matt Elliott έχει και μια ιστορία, έχει και προσωπικούς δίσκους που έχουν «μιλήσει» στην ψυχοσύνθεση του Θεσσαλονικιού. Με εκείνον τον Rafael Anton Irisarri στις 2 Νοεμβρίου πώς το αποφασίσατε; Για μένα είναι μεγάλη μαγκιά που τον φέρνετε, αλλά εγώ δεν βάζω τα λεφτά μου! Ο Irisarri δεν νομίζω να έχει πουλήσει πάνω από 50 δίσκους στην πόλη (ο ένας είναι δικός μου!).

«Ο Irrisari δεν θα μπορέσει τελικά να έρθει γιατί την ημέρα που θέλαμε και βόλευε να παίξει έχει κλείσει ήδη στο Bari της Ιταλίας. Πάντως για να μην απογοητευτείτε εσείς οι 50 που αγοράσατε το cd θα ξαναέρθει στην Ευρώπη το Μάρτιο. Υπομονή σε όλους μας. Θα προσπαθήσουμε τότε».

Συναυλιακό φθινόπωρο 2008

Για το φθινόπωρο του 2008 έχουν ανακοινωθεί από άλλον διοργανωτή επίσης ενδιαφέρουσες συναυλίες (Αnimal collective, Trans AM, Tricky, Dub Pistols, Herbaliser). Μάλλον θα ζήσουμε στο μέλλον καλύτερες συναυλιακές περιόδους σε σχέση με την περυσινή…

«Είναι γεγονός ότι τουλάχστον οι 2 προηγούμενες χρονιές στη πόλη μας συναυλιακά ήταν επιεικώς τραγικές. Οτιδήποτε περισσότερο γίνει είναι κέρδος για την πόλη αρκεί να γίνεται σωστά. Ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο αυτή η κίνηση αυτή θα έχει τον κατάλληλο αντίκτυπο για να υπάρξει και συνέχεια».

Αμοιβαίες φιλοφρονήσεις…

Ο Κώστας και ο Παντελής είναι από τους λίγους νέους ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να «βγάζουν το ψωμί τους» μέσω της μουσικής που γουστάρουν. Είτε ως εργαζόμενοι στα δυο πιο αγαπημένα δισκοπωλεία, είτε ως dj σε μπαρ της πόλης έχουν καταφέρει να είναι άνθρωποι που επηρεάζουν τα μουσικά μας ακούσματα με τις προτάσεις τους. Αυτή η ζεστή σχέση που έχουν αποκτήσει με τους μουσικόφιλους της πόλης φαίνεται να βοηθάει από άποψη προσέλευσης τις συναυλίες τους…

«Σίγουρα οι θέσεις που έχουμε μας βοηθούν πάρα πολύ σε ό,τι αφορά το θέμα promotion. Αλλά δεν είναι μονό αυτό.Υπάρχετε και μας βοηθάτε έμπρακτα εσείςως atraktos.net, το mic.gr, διάφοροι ραδιοφωνικοί παραγωγοί, τα γνωστά free press κτλ. Επίσης πολύ σημαντική είναι και η συμβολή του ραδιοσταθμού Republic που είναι και ο βασικός χορήγος επικοινωνίας. Σας ευχαριστούμε όλους θερμά».

Εναλλακτικές συναυλίες…

Επειδή θεωρώ ότι μια καινούρια πρόταση που θέλει να φέρει την ανανέωση, πρέπει να είναι πάντοτε από όλες τις απόψεις διαφορετική, τους ρωτώ αν, εκτός από τα όντως διαφορετικά ονόματα που μας φέρνουν, έχουν σκοπό να αλλάξουν και κάποια άλλα κλασικά πράγματα των συναυλιών στη Θεσσαλονίκη. Για παράδειγμα, να γίνονται τα live πιο νωρίς από το συνηθισμένο (εννοώ να μη βγαίνει το όνομα κατά τις 12 και, αλλά εκείνη την ώρα να τελειώνει η συναυλία), να επιδιώξουν τα ποτά που πωλούνται μέσα να είναι πιο φθηνά, να «επιβάλλουν» ένα maximum προσέλευσης ώστε ο κόσμος να είναι πάντα άνετα μέσα στο χώρο, ακόμα και αν η συναυλία είναι sold out.

«Διάθεση υπάρχει αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι αυτό εφικτό. Η αλήθεια είναι ότι στις τιμές των ποτών δεν μπορούμε να επέμβουμε μιας και οι εισπράξεις του bar δεν καταλήγουν στα χέρια μας. Όσον αφορά την ώρα έναρξης, τουλάχιστον εμείς προσπαθούμε να γίνεται όσο πιο νωρίς. Πιστεύουμε και προσπαθούμε να το εφαρμόσουμε στην πράξη έτσι ώστε το κυρίως σχήμα να είναι πάνω στην σκηνή το αργότερο 10.30. Καλά δεν είναι;»

Μια χαρά…

Για το τέλος, τους επαναφέρω στην πρώτη τους ιδιότητα. Για τον Κώστα και τον Παντελή αυτοί είναι μέχρι στιγμής οι καλύτεροι δίσκοι για το 2008...

Κώστας, Stereolab “Chemical chords” - Portishead “Third” - Robert Forster “Evangeline”.
Παντελής, Matt Elliott “Howling songs” - Portishead “Third”.

guidelines:

Κώστας Παπασπυρόπουλος