OBSESSIVE SURREALSISM PARALLEL WORLDS DIN 11/08/2007

Παράλληλοι κόσμοι; Βίοι παράλληλοι; Και όμως μια ξεχωριστή μουσική πρόταση έρχεται από τους συντοπίτες μας PARALLEL WORLDS, που με τον 4o τους δίσκο με τίτλο OBSESSIVE SURREALSISM μας υποδέχονται σε έναν κόσμο, μυστηριώδη, ηλεκτρονικό, με αρκετά μπιτια, αργά όμως και κρατώντας έως το τέλος της διαδρομής τους ένα ύφος σκοτεινό και βαρύ.

Κι όμως αυτός μπορεί να ήταν απλά ένας παράλληλος κόσμος, που απλά δεν είχαμε πάρει χαμπάρι, όπως κι εσείς ίσως για αυτό το καταπληκτικό συγκρότημα, που είναι άλλη μια από τις πολλές εκπλήξεις και επιβεβαιώσεις για την όμορφη μουσική που παράγει πια η Ελλάδα.

Μου αρέσει που τα κομμάτια κρατούνται χαμηλότονα, αλλά με ένα ηλεκτρονικό χαλινάρι, που απλά ένα δυνατότερο beat, ακόμα και για ένα μόνο μουσικό μέτρο, είναι ικανό να σε κρατά στην τσίτα, γιατί όλα τα κομμάτια θα μπορούσαν να εκτοξευθούν ανά πάσα στιγμή. Πλήκτρα, στοιχεία μελωδίας, καλυμμένα από την απλότητα και τον μινιμαλισμό, το space και τα υπόκωφα vibes, καταλήγουν να φορτώνουν συναίσθημα στον δίσκο, και να περιφέρεσαι κατά την ακρόαση από την αγωνία και την έντονη προσδοκία, έως τη μελαγχολία ή ακόμα και τη θλίψη. Ο δίσκος όμως δεν στοχεύει σε συναίσθημα, αλλά κυρίως νομίζω στο νου. Και με τις όμορφες μουσικές ο νους ταξιδευει, σαν οθόνη που ρολάρει και αφήνει τα bytes να τσουλάνε μπροστά σου, όπως στο matrix και αλλού.

Αυτή λοιπόν η παράλληλη συνύπαρξη, κόσμων και μουσικών που δεν συναντιούνται, που όμως υπάρχουν, αλλά δεν τους αντιλαμβάνεσαι. Είναι σαν τους άλλους γαλαξίες, ξέρουμε πια πως υπάρχουν, αλλά δεν τους αντιλαμβάνεσαι (εκτός αν είσαι τίποτε αστροφυσικός), ούτε έντονα σκέφτεσαι αν έχουν και αυτή ζωή πάνω τους.

Οι parallel worlds μέσα από πολύ καλές δομές, κατάφεραν να μας κάνουν να νιώσουμε και να αντιληφθούμε αυτήν την επαλληλία και άλλων κόσμων, με αργό ρυθμό, σαν την ανάσα ενός ξένου που διστακτικά επισκέπτεται ένα άδειο σπίτι. Δεν ξέρω αν το σπίτι είναι ερημωμένο, ή οι ιδιοκτήτες του κρύβονται φοβούμενοι τον άγνωστο επισκέπτη. Αυτό ίσως τελικά να είναι o OBSESSIVE SURREALSISM.

Πολύ όμορφη δουλειά με κομμάτια σουπερ σαν τα increasing complexity, reflective και το αγαπημένο μου πια Distracted. Και στο Rodon fm έντυσε αρκετά απογεύματα αυτού του καλοκαιριού και άνετα μπορεί να ντύσει και τα δικά σας απογεύματα για όλες τις εποχές. Εξαίρετο!

Κυριάκος Σκορδάς