 |
|
|
|
ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ
|
Μέλος των Sabotage στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και με την πρώτη του δισκογραφική κατάθεση το 1999 με τίτλο « Άδηλος τόπος » ο Γιώργος Μίχας έρχεται να συμπληρώσει το δεύτερο βήμα του με την κυκλοφορία του « Πιο πέρα από τα όνειρα ». Όπως και στον προηγούμενο δίσκο έτσι κι εδώ ο Μίχας συνθέτει, γράφει τους στίχους και τραγουδά.
Το 2002 συνεργάζεται με την Θεοδωσία Τσάτσου στον δίσκο της «κόκκινο» δίνοντας τέσσερις δικές του συνθέσεις. Μια συνεργασία που φαίνεται πως έχει συνέχεια καθώς εδώ η Τσάτσου συμμετέχει ερμηνευτικά σε δύο τραγούδια (το « σε θέλω » αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια που ακούσαμε τον τελευταίο καιρό – το ραδιόφωνο όμως έχω την αίσθηση ότι το αγνοεί). Επίσης ερμηνευτικά υποστηρίζουν τον δίσκο η Ελισάβετ Καρατσώλη και η Βασιλική Γούναρη . Η ερμηνεία του Γιώργου Μίχα γοητευτικά βραχνή χωρίς να φτάνει στις ακρότητες του πρώτου δίσκου. Οι ήχοι ηλεκτρονικοί με περάσματα lounge και σε σημεία με χρώματα της ανατολής. Σε αρκετά σημεία κυριαρχεί ο δυναμισμός κρατώντας όμως και σε κοντινή απόσταση τις blues καταβολές. Υπάρχουν και τέσσερα ορχηστρικά θέματα με στόχο το ταξίδι, στόχος που στο μεγάλο του μέρος μοιάζει να έχει επιτευχθεί.
Έν κατακλείδι πρόκειται για ένα cd το οποίο περίτεχνα συνδυάζει τη μίξη διαφόρων μουσικών ρευμάτων με αποτέλεσμα να μην μπορείς να τον εντάξεις σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος και το γεγονός αυτό τελικά είναι κι ένα από τα χαρακτηριστικά του δίσκου που ασκεί μια έλξη στον ακροατή.
Πέτρος Μαϊστράλης |
Ελληνική Μουσική
