 |
|
|
|
DA
|
Ακούγοντας τούτο το δισκάκι, φαντάζομαι τον εαυτό μου πολλά χρόνια πριν, πιτσιρικά, γύρω στα 5-6, να παίζω με τ’ αυτοκινητάκια μου μόνος, στο μικρό μου δωμάτιο, λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό. Με τους ήχους αυτού του χαριτωμένου άλμπουμ, να αποτελούν τη συνοδευτική μουσική, εκεί, κάπου στο background, ξεπηδώντας απ’ το πολωνικό τότες πικάπ. Με τις μελωδίες του να απλώνονται γλυκόπικρα, γεμίζοντας το χώρο νοσταλγία και αισθήματα έντονης χαρμολύπης.
Λέξεις δεν ακούγονται, παρά μόνο το σύρσιμο των μικρών παιχνιδιών, σε συνδυασμό με τις γλυκύτατες κι όμορφες μουσικές στιγμές του δίσκου. Αργότερα θα μάθω ότι οι δίσκοι αυτοί χωρίς λόγια, ονομάζονται instrumental, ενώ στο οπισθόφυλλο, διακρίνω έντεκα τίτλους κομματιών, μικρούς τίτλους, όπως “bummer”, “flips”, “vatnet”, “pfan”, “whip”. Πρέπει να ‘ναι σε κάποια γλώσσα που δε γνωρίζω. Αργότερα θα μάθω, επίσης, ότι είναι γερμανικά, όπως και ο κύριος, ονόματι Frank Szardening, που έγραψε αυτά τα έντεκα κομμάτια, ζώντας μόνιμα στο Βερολίνο. Ένας κύριος που πρέπει να κρύβει πολλές αναμνήσεις και γλυκόπικρες στιγμές βαθιά μέσα του, τις οποίες και διαπερνάει με χάρη σε τούτο το δισκάκι. Δισκάκι που έχει τον απλοϊκό και μονοσύλλαβο τίτλο “Da”, λες κι επίτηδες, για να μπορούν να τον προφέρουν κι όλα τ’ άλλα πιτσιρικάκια που τώρα αρχίζουν να ξεστομίζουν τις πρώτες τους λέξεις.
Η μουσική των Pulka, σου ζεσταίνει την καρδιά, και το πετυχαίνει τόσο όμορφα, με τα έγχορδα, τις μελόντικες, τα παλιομοδίτικα πιανάκια, τα ρολογάκια και τους πάσης φύσεως λεπτεπίλεπτους ηλεκτρονικούς ήχους. Ήχους, τους οποίους ακούς να απλώνονται παιχνιδιάρικα και ρυθμικά, σ’ αυτά τα μόλις 37 λεπτά , παίρνοντας σε απ’ το χέρι στοργικά.
Οι ακτίνες του ηλίου πλημμυρίζουνε κι αυτές με τη σειρά τους το χώρο, κάνοντας την είσοδο τους απ’ το μικρό παράθυρο, στο βάθος μια φωνή: «Άρη, το φαί είναι έτοιμο»… «τώρα μαμά, έρχομαι…»
Υ.Γ. Το ντεμπούτο album των Pulka κυκλοφορεί το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου κάτω από τη στέγη της Sunday Service.
Άρης Μπούρας |
Live
