B-MUSIC ATHENS στο Bios (26 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου) 14/10/2006

συναυλίες/dj sets/προβολές/εικαστική έκθεση/secret event

από τη βρετανική κολεκτίβα Β-MUSIC

David Holmes, Andy Votel, Voice of the Seven Woods, Jane Weaver, Jonny Trunk, Dominic Thomas

(με την επιμέλεια του Andy Votel )

Ύστερα από τo DJ performance του Andy Votel στο Bios, νωρίτερα μέσα στο 2006, μια δημιουργική σχέση άνθισε ανάμεσα στην βρετανική καλλιτεχνική κολεκτίβα Β-Music και στο Bios, καταλήγοντας σε ένα επταήμερο event που συνενώνει το DJing, τον κινηματογράφο, τη ζωντανή μουσική και το design. Αυτή τη φορά ο Andy Votel θα επιστρέψει στο Bios μαζί με τα μέλη της κολεκτίβας του: David Holmes, Voice of the Seven Woods, Johnny Trunk, Jane Weaver και Dominic Thomas.

Μανιφέστο της B-Music.

H B-Music είναι μια ανεξάρτητη κολεκτίβα αποτελούμενη από DJs, μουσικούς και μουσικόφιλους, αφοσιωμένους στην εμμονική αναζήτηση του σπάνιου, του παλιομοδίτικου, θεσπέσια ενοχλητικού, απίστευτου, υποεκτεθειμένου, αναμφισβήτητα απολαυστικού, πειραματικού pop δίσκου των ψυχεδελικών 60’s και 70’s”.

Η ιστοσελίδα www.B-Music.co.uk αποτελεί μια κοιτίδα γνώσης για τους ανήσυχους ερευνητές φίλους συναρπαστικών ρυθμών από ολόκληρο τον κόσμο, φέρνοντας κοντά συλλέκτες δίσκων, beat diggers, λάτρεις της avant-garde αλλά και της trash μουσικής κουλτούρας.

Έχοντας ως επίκεντρο την ομώνυμη περιοδεύουσα club βραδιά, την οποία επιμελούνται ο Andy Votel (Twisted Nerve) και ο Dominic Thomas και σε συνεργασία με τις δισκογραφικές εταιρείες Finders Keepers και Delay 68, η B-Music εκπροσωπεί μια παθιασμένη και ανοιχτή προσέγγιση αλλόκοτων ήχων που ενσωματώνουν το σύνολο (όλα τα στοιχεία) μιας περιθωριακής αντικουλτούρας:Psych Prog Space Rock Ye-Ye Euro Beat Folk Funk Jazz and Whacked Out Movie Musak μουσικές επιλογές, συνοδευόμενες από κερασένιες επιλογές φευγάτου κινηματογράφου, από design και από λογοτεχνία σε πιο περιορισμένες δόσεις.

Μια συλλογή σπάνιων και άγνωστων κομματιών από ολόκληρο τον κόσμο, που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα, περιέχει επιλογές από έργα διαφόρων μελών της κολεκτίβας Β-Music όπως οι Andy Votel, Cherrystones, Gruff Rhys (Super Furry Animals), Bob Stanley (St. Ettienne), Gerald Short (Jazzman) και David Holmes μεταξύ άλλων.

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου

Voice of the Seven Woods (audiovisual performance)/

Jane Weaver (live)

Voice of the Seven Woods

Αυτοδίδακτος χαμαιλέοντας της μουσικής, ο Richard Tomlinson αντλεί αδιάκριτα τις επιρροές του από ένα αρχείο άγνωστων δίσκων και ασυνήθιστων μουσικών οργάνων, σφυρηλατώντας τη μοναδική του προσέγγιση στη συγγραφή μουσικής: ένα ισχυρό μείγμα από ψυχεδελική, διαλογιστική folk μουσική, η οποία συνδυάζει ανατολίτικες και ινδικές ενορχηστρώσεις με παραδοσιακές Ευρωπαϊκές ευαισθησίες αντηχώντας την τέχνη των Gabor Szabo, Amon Duul και Sandy Bull.

Mέσα σε δώδεκα έντονα δημιουργικούς μήνες, ο Rick Tomlinson έχει εργαστεί σκληρά προκειμένου να φέρει σε επαφή τα ακροατήρια της Ευρώπης και της Αμερικής με το ψυχεδελικό του όραμα, αποτελούμενο από αυτοσχεδιαστική κιθάρα, σιτάρ, ούτι, και σάζι, υποβοηθούμενος από έναν ολόκληρο στόλο ηχητικών εφέ. Συχνά συνοδευόμενος από τον (πρώην drummer των Broadcast) “All Traps Set”, o Rick Tomlinson ενώνει την ντελικάτη παραδοσιακή μουσική με δυναμικά. ρυθμικά kraut-rock μοτίβα.

Ο Rick Tomlinson έχει μοιραστεί τη σκηνή με μερικούς από τους πιο σημαντικούς ήρωες της βρετανικής folk σκηνής (Bert Jancsh, Vashti Bunyan, John Renbourne, Davy Graham). Ταυτόχρονα, το βασικό μέλος των Voice of the Seven Woods έχει κερδίσει την εκτίμηση μερικών από τους σύγχρονες ήρωες του κρουστικού αυτοσχεδιασμού και της σύγχρονης acid-folk όπως οι Chris Corsano, Jack Rose και Ben Chasney.

Σύμφωνα με τον Andy Votel, οι Voice of the Seven Woods είναι μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί! Οι κυκλοφορίες του σχήματος από το Manchester, έχουν δημιουργήσει ένα ολοένα και πιο ευρύ word of mouth το οποίο καθιστά το συγκρότημα ορχηστρικής ψυχεδελικής φολκ ως ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα για το μέλλον. Οι κυκλοφορίες του σχήματος είναι αποτυπωμένες μονάχα σε δίσκους βινυλίου 45 στροφών και εξαντλούνται σε λίγες μέρες. Η καθιέρωση των Voice of the Seven Woods φαίνεται να είναι μονάχα ζήτημα χρόνου.

H ζωντανή εμφάνιση των Voice of the Seven Woods στο Bios θα αποτελέσει μια συμπαγή οπτικοακουστική δράση. Οι Pet Shop Boys έντυσαν το Θωρηκτό Ποτέμπκιν, οι Cinematic Orchestra συνόδευσαν το The Man with the Movie Camera και οι Voice of the Seven Woods θα ντύσουν ηχητικά το “The Colour of Pomegranates”, σύμφωνα με τον Andy Votel, ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά αριστουργήματα του εικοστού αιώνα. Οι Voice of the Seven Woods πρόκειται να δημιουργήσουν σε πραγματικό χρόνο, ταυτόχρονα με την προβολή της ταινίας, το soundtrack για το φιλμ “Τhe Colour of Pomegranates” του Ρώσου σκηνοθέτη Sergei Parajanov.

«Σκηνοθετημένο το 1968, (αρχικός τίτλος: Sayat Nova) αποτελεί μια οπτική βιογραφία του Αρμένιου τροβαδούρου Sayat Nova. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας υποδύεται έξι ρόλους, ενώ ο συγκεντρωτικός κινηματογραφιστής αναλαμβάνει πολλαπλές αρμοδιότητες φροντίζοντας ουσιαστικά για τα πάντα: από τα σταθερά πλάνα της κάμερας μέχρι τις χορογραφίες, τον σχεδιασμό του πειστικού αγροτικού σκηνικού και των γεμάτων από ζωντάνια κοστουμιών. Χωρίς να περιέχει στην αυθεντική της μορφή κάποιο soundtrack με Αρμένικη folk μουσική, αυτό το δείγμα σοβιετικού avant-garde κινηματογράφου αποτελεί μια μοναδική ταινία. Οι φίλοι του Jodorowsky και του Νέου Κύματος του τσέχικου κινηματογράφου θα εντοπίσουν στιλιστικές ομοιότητες, συνολικά, ωστόσο, το “The Colour of Pomegranates” αποτελεί ένα αυθεντικά ασύγκριτο έργο». (Andy Votel)

Jane Weaver

Τραγουδίστρια και τραγουδοποιός από το Manchester, η Jane Weaver είναι κυκλωμένη από τους ήχους των Linda Perhacs, Karen Dalton, Josephine Foster, These Trails και The Pink Fairies. Διατηρεί έντονη δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα στην μουσική μέσα από το power pop σχήμα των Kill Laura με τους οποίους πραγματοποίησε πλείστες ηχογραφήσεις, υπέγραψε σε πολυεθνική εταιρεία, αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησε μαζί τους κάποια δουλειά.

Ένας συνδυασμός τύχης και επιθυμίας την οδήγησε στο Manchester, όπου εμφανίστηκε σε συναυλίες μαζί με oνόματα όπως οι Clinic, Doves, Badly Drawn Boy και Andy Votel. Ακολούθησαν περισσότερες συνεργασίες με ιδιαίτερα σημαντικούς μουσικούς της παγκόσμιας folk σκηνής (Marissa Nadler, James Yorkston, Richard Hawley, Voice Of The Seven Woods and Kathryn Williams), ενώ η ίδια υπήρξε κεντρική φιγούρα του farfisa-pop σχήματος των Misty Dixon.

Πριν από τέσσερα χρόνια σηματοδοτήθηκε η απαρχή της προσωπικής της δισκογραφίας μέσα από το label του Rob Gretton, Manchester Records. Πρόσφατα η Jane Weaver δημιούργησε τη δική της δισκογραφική εταιρεία Bird Records, από όπου και κυκλοφόρησε ο πρώτος της δίσκος με τίτλο “Seven Day Smile”, ένα album γεμάτο από απλά πλην ουσιαστικά folk pop διαμάντια. Στο ίδιο label αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες και ο δεύτερος δίσκος της με τίτλο “Cherlokalate”.

Ώρα Έναρξης: 22:30

Τιμή Εισόδου: 10€

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου

David Holmes (dj set)/ Andy Votel (dj set)

Andy Votel

O Andy Votel εκκίνησε τη δράση του στη μουσική βιομηχανία μέσα από τη συμμετοχή του σε hip-hop κολλεκτίβες του Manchester, γρήγορα όμως επέκτεινε τις δραστηριότητές του στο DJing και το remixing, ενώ μαζί με τον Damon Cough από τους Badly Drawn Boy ίδρυσαν τη δισκογραφική εταιρεία Twisted Nerve στην οποία κυκλοφόρησαν τόσο οι πρώτες δουλειές του μετέπειτα διάσημου Badly Drawn Boy όσο και οι δίσκοι αξιόλογων νέων ψυχεδελικών –με την ευρύτερη έννοια του όρου- βρετανικών σχημάτων (Mum & Dad, Alfie, Toolshed, Sirconical και άλλων). Ο ίδιος ο Votel δεν περιορίστηκε μονάχα στον ρόλο του ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας αλλά ανέλαβε μουσικές παραγωγές και remixes για ονόματα όπως οι Mr.Scruff, Death in Vegas, Broadcast, Badly Drawn Boy, Lamb, The Other Two, Ian Brown, Mellow, The Avalanches, Elbow, Pram, Kings of Convenience, Aim, Schwab και πολλοί άλλοι. Συνεχώς δραστήριος ο Votel δεν παραλείπει να γράφει και τη δική του μουσική την οποία έχει αποτυπώσει έως τώρα στους δύο solo δίσκους του, τα Styles of the Unexpected (Twisted Nerve, 2000) και All Ten Fingers (Twisted Nerve/ XL Recodings, 2002), αρθρώνοντας μια φρέσκια και πρωτότυπη ψυχεδελική μουσική για τη νέα χιλιετία.

Ακούραστος σκαπανέας του μουσικού παρελθόντος, ο Andy Votel συλλέγει δίσκους με μανιώδεις ρυθμούς σε μια προσπάθεια να ξεχωρίσει και να προωθήσει τα ξεχασμένα διαμάντια της πρόσφατης μουσικής ιστορίας. Τις επιλογές του συνηθίζει να (επαν)εκδίδει σε εκλεκτικές συλλογές, τις οποίες κυκλοφορεί μέσω των δικών του ή φιλικά προσκείμενων δισκογραφικών εταιρειών. Οι συλλογές που έχει επιμεληθεί δεν είναι λίγες: τα Finders Keepers (Fat City Recordings, 2000), Music to Watch Girls Cry (Fat City Recordings, 2003), Folk is not A Four Letter Word (Delay 68, 2005), Songs in The Key of Death (Fat City Recordings, 2005), Vertigo Remixed (Vertigo, 2005), Songs of Insolence (Fat City Recordings, 2005), Prog is Not A Four Letter Word (Fat City Recordings, 2005), Welsh Rare Beat (Finders Keepers Records, 2005) φανερώνουν την εμμονή του στην ανακάλυψη του μουσικού παρελθόντος του, το τεράστιο εύρος του μουσικού του γούστου και ταυτόχρονα δικαιολογούν τη φήμη της δισκοθήκης του ως μιας από τις πληρέστερες στον χώρο της ψυχεδελικής/ progressive/ folk μουσικής. Κάθε μία από αυτές τις συλλογές αποτελεί ένα εκκεντρικό mix από ξεχασμένα μουσικά είδη, για τα οποία κάθε ταγμένος μουσικόφιλος θα ήθελε να γνωρίζει περισσότερα

Η μουσική που επιλέγει ο Andy Votel στα DJ set του, δεν υπακούει σε στυλιστικά κλισέ, μουσικά trends και ηχητικούς περιορισμούς. Περιμένει (και ανταμοίβει) τους απαιτητικούς ακροατές αντιπροτείνωντας με μια γνήσια ψυχεδελική και συνάμα χορευτική εμπειρία.

David Holmes

Ο David Holmes ανήκει στον αφρό ενός εκλεκτού κλιμακίου παραγωγών κινηματογραφικής μουσικής εμπνευσμένων από την ακουστική verité κλασικών κινηματογραφικών συνθετών όπως ο Lalo Schifrin, ο John Barry και ο Ennio Morricone καθώς και στην ελίτ των καινοτόμων του χορευτικού ήχου τον οποίο υπηρετεί μέσα από τα αναρίθμητα project του. Γειτονικές προς αυτές του Howie B., του Barry Adamson και του Geoff Barrow (Portishead) οι παραγωγές του Holmes διαπνέονται από μια θεατρικότητα, ενώ ταυτόχρονα βρίσκουν τη θέση τους στα club ολόκληρου του κόσμου. Το πρώτο του album “This Film’s Crap, Let’s Slash the Seats” (Go! Beat, 1995) προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στον τύπο της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ ο διάδοχός του, το “Let’s Get Killed” γνώρισε αξιοσημείωτη κριτική αποδοχή και εμπορική επιτυχία. Η αυξημένη του απήχηση τον βοήθησε να γίνει γνωστός και στο Hollywood, όπου ξεκίνησε μια σειρά πετυχημένων παραγωγών soundtrack, με το “Out of Sight” να αποτελεί την πρώτη του δουλειά.

Γεννημένος στο Belfast, o David Holmes εργαζόταν ως DJ από την ηλικία των 15 ετών παρουσιάζοντας σε pub και clubs της πόλης ένα ευρύ φάσμα του μαύρου ήχου, ενώ, όντας ακόμη στην εφηβεία, υποδέχτηκε την έκρηξη του techno στην Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Όλα αυτά επηρέασαν βαθύτατα τον ήχο του, ο οποίος, χωρίς να παύει να ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία της χορευτικής μουσικής, περιλαμβάνει στοιχεία από την κινηματογραφική jazz, τη funk, τη soul, το hip-hop. Παράλληλα ο ήχος του Holmes περικλείει την αγάπη του για την library music, δηλαδή τη lounge και ψυχεδελική μουσική της δεκαετίας του ’70, που χρησιμοποιήθηκε ως επένδυση των τηλεοπτικών σειρών και ταινιών της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας και ανασύρεται σταδιακά από τα ηχητικά αρχεία των τηλεοπτικών σταθμών χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να έχει δισκογραφηθεί. Χάρη στην πρόσβαση που εξασφάλισε σε τέτοιου είδους αρχεία, ο David Holmes κατάφερε να γίνει σήμερα ένας από τους πιο περιζήτητους παραγωγούς/ επιμελητές soundtrack στο Hollywood με τις δουλειές του για τις ταινίες Oceans Eleven και Oceans Twelve να ξεχωρίζουν τόσο για τον εκλεκτισμό τους όσο και για την ψυχεδελική, εξωστρεφή τους διάθεση.

Ακατάπαυστα δημιουργικός, ο David Holmes σχημάτισε το 2002 τους The Free Association με τους οποίους κυκλοφόρησε το album “David Holmes presents the Free Association”. Με το σχήμα αυτό δημοσιοποίησε την urban/hip-hop διάσταση του ήχου του, ενώ κάτω από άλλα, πιο βραχύβια, projects (Disco Evangelists, Four Boy One Girl Action, Holmes & McMillan, Scubadevils, Well Charged Latinos, Death Before Disco) διευρύνει συνεχώς την αντίληψη για τον χορευτικό ήχο, έχοντας κυκλοφορήσει δίσκους για τις εταιρείες Warp, NovaMute, Go! Beat, Harthouse και άλλες. Ως παραγωγός έχει επιμεληθεί δουλειές καλλιτεχνών όπως οι Primal Scream, Martina Topley-Bird, Jon Spencer Blues Explosion, Joy Zipper και άλλοι, ενώ έχει πραγματοποιήσει remixes σε τραγούδια των Saint Etienne, Fortran 5, Sabres of Paradise, Doves, Manic Street Preachers. Ταυτόχρονα διατηρεί τη δική του ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία 13 Amp μέσω της οποίας κυκλοφορεί τις δουλειές τόσο των The Free Association όσο και άλλων συγκροτημάτων (Apparat Organ Quartet, My Computer).

Ως DJ, o David Holmes διακρίνεται για τις ευφάνταστες μίξεις γνωστού και σπάνιου υλικού από την δεκαετία του ’60 έως και σήμερα, όπως φανερώνει και το κυκλοφορημένο DJ mix του, “Come Get it, I Got it”.

Ώρα Έναρξης: 23:30

Τιμή Εισόδου: 15€

Σάββατο 28 Οκτωβρίου

SECRET EVENT

Για το βράδυ το Σαββάτου, 28 Οκτωβρίου, η κολεκτίβα της B-Music θα παρουσιάσει ένα secret event, του οποίου οι λεπτομέρειες δεν πρόκειται να ανακοινωθούν. Το event θα προκύψει από την αυθόρμητη συμμετοχή κάποιων από τα μέλη της B-Music, και το περιεχόμενό δεν θα γίνει γνωστό στους διοργανωτές παρά μόνο λίγα λεπτά πριν από την έναρξή του.

Ώρα Έναρξης: μετά τις 22:30

Είσοδος: Ελεύθερη

Κυριακή 29 Οκτωβρίου

Jonny Trunk (dj set)/ Dom Thomas (dj set)/ Bomba Energia Soundsystem (dj set)

Jonny Trunk

O Jonny Trunk από το Λονδίνο είναι αφοσιωμένος στην εξερεύνηση και τη δημοσιοποίηση διαχρονικών μουσικών έργων από το παρελθόν και αποτελεί μια από τις πιο αξιοσέβαστες μορφές στη σύγχρονη δισκογραφία. Συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός, εταιρειάρχης, μουσικός και DJ, ο Jonny Trunk άφησε τον χώρο της διαφήμισης στα μέσα της δεκαετίας του 90, για να αφοσιωθεί στην Trunk Records, το δισκογραφικό label το οποίο έφερε στην επιφάνεια μερικές από τις καλύτερες μουσικές επενδύσεις κινηματογράφου όλων των εποχών (όπως αυτές των ταινιών The Wicker Man, Kes, The Clangers, Deep Throat) αλλά και δημοσιοποίησε έργα σημαντικών εκπροσώπων της library music, όπως ο προσφάτως εκλιπών Basil Kirchin. O Jonny Trunk είναι ένας από τους βαθύτερους γνώστες της κινηματογραφικής μουσικής στη Μεγάλη Βρετανία, και έχει συγγράψει σε πολλά μουσικά έντυπα γύρω από το μουσικό αυτό είδος. Ταυτόχρονα είναι ο παραγωγός του μοναδικού ραδιοφωνικού show στην Αγγλία γύρω από την κινηματογραφική μουσική και το μεταδίδει κάθε Σάββατο βράδυ μέσα από τον καλύτερο ραδιοφωνικό σταθμό της χώρας του, τον Resonance FM. Οι πλούσιες γνώσεις του τον καθιστούν περιζήτητο μουσικό επιμελητή στον χώρο της διαφήμισης και της τηλεοπτικής παραγωγής. Η δράση του Jonny Trunk όμως δεν σταματά εδώ: ο ίδιος γράφει μουσική και μόλις πέρυσι κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό album με τίτλο The Inside Outside, το οποίο κυκλοφόρησε από την δική του εταιρεία αποσπώντας θετικές κριτικές από σύσσωμο τον μουσικό τύπο.

Το τελευταίο έτος, ο Jonny Trunk ασχολείται έντονα στο καλλιτεχνικό project Dirty Fan Male. Βασισμένο σε αληθινά γράμματα που έλαβε η αδερφή του (μια πρώην πορνοστάρ), το Dirty Fan Male παρουσιάζεται ζωντανά σε διάφορους χώρους (αλλά και σε μορφή έντυπης έκδοσης) και εστιάζει με χιούμορ και κυνισμό στην εμμονή του άρρενος φύλου με την πορνογραφία.

Η ιδιότητα ωστόσο με την οποία ο Jonny Trunk θα συμμετάσχει στο B-Music Festival στο Bios είναι εκείνη του DJ. Τα dj sets του Jonny Trunk χαρακτηρίζονται από τον γυαλιστερό, κινηματογραφικό ψυχεδελικό ήχο των δεκαετιών του ’60 και του ’70.

Dom Thomas

Ιδρυτικό μέλος της δισκογραφικής εταιρείας Finders Keepers, ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο προσυλητίζοντας πεινασμένους για ψυχεδέλεια mods, b-boys και άλλα απροσάρμοστα στοιχεία στην δική του εκδοχή ακαταμάχητης κοσμικής μουσικής.

Ενθουσιώδες και εργατικό μέλος της κολεκτίβας B-Music, o Dominic Thomas από το Manchester ηγείται –μαζί με τον Andy Votel- μιας μεταδοτικής, παρορμητικής εκστρατείας, η οποία προπαγανδίζει ξεχασμένους, αλλόκοτους ήχους από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Στις πρόσφατες περιοδείες τους ο Dominic Thomas μοιράστηκε τη σκηνή και τα dj booth με ονόματα όπως οι Prefuse 73, Broadcast, David Holmes, Broadcast, Jarvis Cocker και πολλοί άλλοι. Τα ετήσια events του Dominic Thomas στο The Greenman Festival θεωρούνται πλέον ως ένας σημαντικός μουσικός θεσμός.

Bomba Energia Soundsystem

Δίδυμο Αθηναίων DJs, οι Bomba Energia Soundsystem ενσωματώνουν στα set τους πλείστα μουσικά είδη από τη soul και τη funk του παρελθόντος μέχρι το post-punk και τη μουσική της Αφρικής και της Βραζιλίας, ενώ η βαθιά τους γνώση της ελληνικής ψυχεδελικής μουσικής εντυπωσίασε τον Andy Votel, o οποίος προσκάλεσε τους Bomba Energia Soundsystem στο B-Music festival.

Ώρα Έναρξης: 22:30

Τιμή Εισόδου: 10€

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου έως Τετάρτη 1 Νοεμβρίου

Β-Music Cinema

Παράλληλα με τις μουσικές δράσεις που θα φιλοξενούνται στους χώρους τους Bios Café και Bios Main, καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας 26 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου, η κινηματογραφική αίθουσα του Bios, Cinematheque I, θα φιλοξενήσει μια σειρά δυσεύρετων σουρεαλιστικών ταινιών των δεκαετιών του ’60 και του ’70 προερχόμενων κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και από την Ιαπωνία. Αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου: 2 ταινίες της Vera Chytilova

Daisies – της Vera Chytilova (1966, Τσεχία, αγγλικοί υπότιτλοι)

«Τούτη είναι η Αγία Τριάδα του Νέου Κύματος του Τσέχικου κινηματογράφου. Vera Chytilova / Esther Krumbachová / Jaroslav Kucera: ίσως τα τρία πιο προοδευτικά και αυθεντικά πειραματικά πνεύματα ολόκληρου του κινήματος. Αυτή η μεγάλου μήκους ταινία σηματοδοτεί ίσως την καλύτερη στιγμή της άψογης κινηματογραφίας του Kucera. To Daisies εισήγαγε τις περισσότερες από τις πειραματικές τεχνικές που απόλαυσε το κοινό στις ταινίες του Stan Brackage και του κινήματος του Fluxus και προώθησε τη δουλειά του Len Lye σε άλλο επίπεδο, ενσωματώνοντας στον αφηγηματικό κινηματογράφο τεχνικές εσκεμμένου λάθους, αξιοσημείωτα stop-motion μέρη και ψυχεδελικά φίλτρα με τη χρήση διπλού διαφράγματος. Η κάμερα ακολουθεί δύο γυναίκες, (όχι επαγγελματίες ηθοποιούς) στα καλύτερα εστιατόρια της Πράγας, καθώς συνοδεύουν μεσήλικες άνδρες σε φανταχτερά διπλά ραντεβού και σε γαστρονομικά ménage-a-trois. H φωτογραφία του Kucera δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστή στα εξαιρετικά, ψυχεδελικά, μπαρόκ κοστούμια της Esther Krumbachová, φέρνοντας στο νου το Polly Maggoo του William Klein και το “Juliette of the Spirits” του Φελίνι. Ασφαλώς ήταν η Vera Chytiliva, η κυρίαρχη γυναικεία μορφή του Νέου Κύματος του τσέχικου κινηματογράφου, η οποία είχε το όραμα της υλοποίησης αυτού του «κακόφωνου», αλλόκοτου, κοινωνικοπολιτικού, φεμινιστικού σχολίου και η οποία απεικονίζει τις ευάλωτες ηρωίδες της εν μέσω απόκοσμων jazz και ηλεκτρονικών ήχων. Στην ταινία πρωταγωνιστoύν επίσης οι Jan Klusak και Helena Anyzova. To Daises αποτελεί μια έξοχη ταινία, ιδανική για την εισαγωγή του θεατή στο κινηματογράφικό ρεύμα του Νέου Κύματος του τσέχικου κινηματογράφου» (Andy Votel)

(Who Shall Eat the…) Fruit of Paradise – της Vera Chytilova (1971, Τσεχία, αγγλικοί υπότιτλοι)

«O διάδοχος του Daisies θα ήταν ένα δύσκολο έργο για την Vera Chytilova. Ευτυχώς για αυτήν, ο γάμος της με τον πιο συναρπαστικό οπερατέρ του Νέου Κύματος του τσέχικου κινηματογράφου και ο μακρόβιος δεσμός της με την Esther Krumbachová της παρείχαν ιδανικές συνεργασίες και η διασύνδεσή της με νεανικές avant-garde θεατρικές ομάδες (παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούσε ο Shuji Terayama) έφερνε στη διάθεσή της τα πιο ποικιλόμορφα και προκλητικά cast. To Fruits of Paradise θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα μυστήριο δολοφονίας, ωστόσο οι avant-garde αναζητήσεις της Chytinova και η μη γραμμικότητα της αφήγησής της θέλουν την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της Τσέχας δημιουργού να ακολουθούν μια παρόμοια «λανθάνουσα» αφήγηση με εκείνη του Daisies. Σε αντίθεση με το Daisies, το μεγαλύτερο μέρος του “Fruit of Paradise” διαδραματίζεται σε εξωτερικές τοποθεσίες επιτρέποντας στον Kucera να χρησιμοποιήσει τέτοιες τεχνικές κινηματογράφησης, ώστε να δημιουργήσει κινούμενη εικόνα παρόμοια με την υπέρυθρη φωτογραφία που χρησιμοποίησε ο art director Keef Macmillan στα εξώφυλλα της δισκογραφικής εταιρείας Vertigo. Διάφορα, πρωτότυπα για τα δεδομένα της εποχής, φίλτρα κινηματογράφησης χρησιμοποιούνται καθώς η κάμερα ακολουθεί τους πρωταγωνιστές ντυμένους με μονοκόμματα φορέματα και στενά κοστούμια, καθώς περιηγούνται σε ένα αλλόκοσμο επαρχιακό, βιομηχανικό τοπίο. Και πάλι ο Kucera χρησιμοποιεί κάθε δυνατό τρικ, συμπεριλαμβανομένων του διπλού διαφράγματος και του χρωματικού αποκλεισμού, ενώ η εικόνα του συνοδεύεται ίσως από το πιο περίεγο soundtrack μελωδικής avant-garde μουσικής που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε ταινία του είδους» (Andy Votel)

Σάββατο, 28 Οκτωβρίου

Valerie a Tyden Divu: του Jaromil Jires, (1970, Τσεχία, αγγλικοί υπότιτλοι)

Η δεκαεπτάχρονη λολίτα Jaroslava Schallerová κλέβει την παράσταση σε αυτή την σουρεαλιστική, μπαρόκ φολκ ιστορία των ονείρων και των παραισθήσεων ενός έφηβου κοριτσιού καθώς βιώνει την πρώτη της ερωτική εμπειρία. Επανειλημμένα συναπαντήματα με μάγους, βρυκόλακες, ζωντανούς νεκρούς, διεστραμμένους μοναχούς στιγματίζουν το ταξίδι της στην ολοκλήρωσή της ως γυναίκας, καθώς η αλήθεια γύρω από το αμφιλεγόμενο παρελθόν της οικογένειάς της αναδύεται μπροστά στα γεμάτα από δάκρυα μάτια της. Το παρακμιακό ύφος της Esther Krumbachová’s συνδυάζει τον μυστικιστικό στόμφο με την θρησκευτική ομοιομορφία προοιωνίζοντας τη μελλοντική της δουλειά στο “Morgiana” του Juraj Herz. Οι λεπτομερείς εικόνες (του διευθυντή φωτογραφίας Jan Curik) από αίθουσες με λευκά κρεβάτια και από καπνισμένα και παλιά, υπόγεια εργαστήρια αντιπαραβάλλονται με close-up συμβολικής φολκ εικονογραφίας καθώς και με ζοφερά πορτρέτα της βουκολικής Τσεχίας. Προσαρμογή της ομώνυμης σουρεαλιστικής νουβέλας του Vladislav Nezval, το Valerie a Tyden Divu αποτέλεσε μια ακατηγοριοποίητη και άνευ συγκρίσιμου μεγέθους ποιητική ανάπαυλα στον πολιτικά στρατευμένο κινηματογράφο του Jaromil Jiles (ο οποίος εκφράζεται με ταινίες όπως το The Joke). Ενδιαφέρουσα πληροφορία αποτελεί ίσως το ότι οι εκθαμβωτικές καρναβαλικές σκηνές του τέλους της ταινίας αποτέλεσαν τη βάση για το φινάλε της ταινίας του Tim Butron “Big Fish”.

O Lubos Fiser προσφέρει ίσως την καλύτερη μουσική επένδυση ολόκληρου του Νέου Κύματος του τσέχικου κινηματογράφου με ένα αραχνοΰφαντο, εύθραστο μείγμα από βουκολικά ορχηστικά φολκ τραγούδια και μελωδίες από μηχανικό αρπίχορδο. (πρόσφατα το βρετανικό συγκρότημα των Broadcast απέδωσε φόρο τιμής στο soundtrack, ενώ οι αντηχήσεις της μουσικής της ταινίας μπορούν να εντοπιστούν στην πρόσφατη δισκογραφική δουλειά της Vashti Bunyan. Το ακυκλοφόρητο, μέχρι, σήμερα soundtrack της ταινίας πρόκειται να κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του έτους από την εταιρεία Finder’s Keepers.) (Andy Votel)

Κυριακή, 29 Οκτωβρίου

Funeral Procession of Roses: του Toshio Matsumoto (Ιαπωνία, 1969, αγγλικοί υπότιτλοι)

Έξοχη Ιαπωνική ψυχεδελική πειραματική ταινία από τον σκηνοθέτη Toshio Matsumoto. Ένα αληθινά συναρπαστικό επίτευγμα της underground κινηματογραφικής σκηνής της Ιαπωνίας των τελών της δεκαετίας του ’60. Το Funeral Procession of Roses τοποθετεί τον μύθο του Οιδίποδα στα gay bar του μοντέρνου Τόκυο. Ένα συναίσθημα ζήλειας αναπτύσσεται ανάμεσα στον πατρόνα του μπαρ και στην πιο δημοφιλή «ψυχαγωγό» του καταστήματος. Ακούραστη από τον χρόνο η ταινία πάλλεται από ζωντάνια μέσα από το σκληρό μοντάζ, την αποπροσανατολιστική θεματολογία, τα ψευδαισθητικά ιντερλούδια και την αιματηρή, στοιχειωμένη της κατάληξη. Σύμφωνα με αναφορές, στοιχεία του στιλ της ταινίας ενέπνευσαν «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Stanley Kubrick (Tom Fitzgerald)

Δευτέρα, 30 Οκτωβρίου

Serge Gainsbourg Double Bill

Mister Freedom: του William Klein (1969, αγγλικοί υπότιτλοι)

Έχοντας ως πρωταγωνιστή αλλά και ως συνθέτη της μουσικής τον Serge Gainsbourg, αυτό το pop art, ταραχοποιό, αντι-ιμπεριαλιστικό έπος του τέως φωτογράφου μόδας και μετέπειτα σκηνοθέτη William Klein αποτελεί ένα μοναδικό μείγμα κόμικ και πολιτικού συμβολισμού. Οι γεμάτες από χρώμα υπερ-στιλιζαρισμένες εικόνες του Klein τροφοδοτούν συνεχώς τις αισθήσεις. Μια πιο επίκαιρη από ποτέ, αιχμηρή σάτιρα της καθολικής αμερικανοποίησης και του καταναλωτισμού.

Anna: του Pierre Koralnik (1967, Γαλλία, χωρίς υπότιτλους)

Το παρθενικό ταξίδι του Κοράλνικ στον θαυμάσιο κόσμο του Gainsbourg με πρωταγωνιστές την Anna Karina και τον Jean-Claude Brially σε ένα έγχρωμο τηλεοπτικό φιλμ, το οποίο ουσιαστικά «κλέβει» την πλοκή του “Polly Maggoo” (του William Kleins) και, αντικειμενικά, την βελτριώνει. Ωστόσο η δουλειά στην κινηματογράφηση, τα κοστούμια και την σκηνογραφία κατατάσσουν αυτή την σπάνια προβεβλημένη ταινία σε μια αυτόνομη κατηγορία. Μια ταινία σταθμός για τους φίλους του Γαλλικού Κινηματογράφου, του Jean-Luc Godard και της μόδας της δεκαετίας του ’60.

Τρίτη, 31 Οκτωβρίου

Halloween special

Cybernetic Grandmother: του Jiri Trnka (1960, Τσεχία)

Εκθαμβωτικό, έξυπνο και στοιχειωμένο animation από τον όψιμο ηγέτη του παραγνωρισμένου είδους του stop-motion.

Spirit Of Evil: των Georgi Kropachyov και Konstantin Yershov (1967, Ρωσία, αγγλικοί υπότιτλοι)

Μια σπάνια προβολή αυτής της ταινίας του 1967 η οποία βασίζεται ίσως στην πιο τρομακτική ιστορία που γράφτηκε ποτέ (από τον Nikolai Gogol). H ρωσική αυτή ιστορία αποτελεί μια συνδυασμό του «Μάγου του Οζ», του “Valerie” και του “Colour of Pomegranates” την πρωταγωνιστικό ρόλο της οποίας υποδύεται μια sexy, στολισμένη με μαργαρίτες, νεκροζώντανη πριγκίπισσα με υπερφυσικές ικανότητες, η οποία κάνει λευκά τα μαλλιά ενός μεθυσμένου καλόγερου μέσα σε μια νύχτα (θυμίζει κάτι από το Twin Peaks;). Φτιαγμένη με ένα αρχέγονο animation και αξιοποιώντας πολλά ειδικά εφέ, η ταινία χαρακτηρίζεται από μοναδική ομορφιά.

Τετάρτη, 1 Νοεμβρίου

Αφιέρωμα στην avant-garde θεατρική ομάδα της Ιαπωνίας, Tenjo Sajiki

Ταινίες animation από τον Tadanoori Yokoo

Τρία φιλμ μικρού μήκους από τον Tadanoori Yokoo, τον κορυφαίο σχεδιαστή των αφισών που προπαγάνδιζαν τις ταινίες του Shuji Terayama. Οι ταινίες περιέχουν σπάνιες εικόνες της θεατρικής ομάδας Tenjo Sajiki σε σεκάνς κινουμένων σχεδίων.

Grass Labyrinth - του Shuji Terayama (Ιαπωνία, 1974, αγγλικοί υπότιτλοι)

Ψυχεδελική ταινία της όψιμης περιόδου του Ιάπωνα σκηνοθέτη και συγγραφέα, Shuji Terayama, ο οποίος οφείλει τη φήμη του σε εξαιρετικές avant-garde ταινίες όπως τα “Emperor Tomato Ketchup” και “Throw Away Your Books And Rally In The Streets”. Το “Grass Labyrinth” αποτελεί σημείο αναφοράς και αντικείμενο λατρείας αναγνωρισμένων μουσικών όπως οι Stereolab και Jim O’Rourke.

Ώρα Έναρξης Προβολών: 21:30

Είσοδος: Ελεύθερη

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου έως Τετάρτη 1 Νοεμβρίου

Graphic Design Exhibition

Σε όλη τη διάρκεια του Β-Music Athens, θα εκτίθενται στον χώρο του Bios Café-Bar έντεκα από τα posters που σχετίζονται με την προπαγάνδα της B-Music. Σημαντικό κομμάτι της πλούσιας δράσης του Andy Votel αποτελεί και το graphic design. O ίδιος ο Votel διδάσκει την τέχνη του design στο Πανεπιστήμιο του Manchester και οι αφίσες τις οποίες έχει σχεδιάσει αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του B-Music Athens

Ώρες Λειτουργίας της έκθεσης, καθημερινά: από 15:00 έως 24:00

Σχετικά links

www.b-music.co.uk

www.trunkrecords.com

www.myspace.com/janeweaver

www.voiceofthesevenwoods.com

www.myspace.com/andyvotel

www.delay68records.co.uk

www.twistednerve.co.uk

www.finderskeepersrecords.com

Bios: Πειραιώς 84,

Τηλέφωνο: 2103425335

Τιμές Εισόδου: Συναυλίες της Πέμπτης 26 Οκτωβρίου: 10€

DJ sets της Παρασκευής 27 Οκτωβρίου: 15€

DJ sets της Κυριακής 29 Οκτωβρίου: 10€

Ενιαίο Εισιτήριο και για τις τρεις ημέρες: 25€

Για το Secret Event του Σαββάτου 28 Οκτωβρίου και για όλες τις κινηματογραφικές προβολές του Β-Music Athens η είσοδος θα είναι ελεύθερη

Επικοινωνία: Χρήστος Καρράς, Στυλιανός Τζιρίτας, Αργυρώ Χιώτη

Δελτίο Τύπου