Άργησαν λίγο αλλά, επιτέλους, έρχονται!

Οι Beasts Of Bourbon του θρυλικού Tex Perkins, ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα της κορυφαίας Αυστραλέζικης σκηνής θα βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη 28 Μαρτίου (και Αθήνα το Σάββατο 29 Μαρτίου, στο Gagarin).

The Gun Club, Birthday Party, Rolling Stones (στα πιο... σκληρά τους) είναι μερικά ονόματα που συχνά αναφέρονται για να περιγράψουν, ως ένα βαθμό, τη μουσική τους. Αν σε αυτά προσθέσουμε κι εκείνα των συνοδοιπόρων και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συσχετιζόμενων συγκροτημάτων από τη μοναδική σκηνή της Αυστραλίας – με πρώτο και καλύτερο τον Kim Salmon (The Scientists, The Surrealists), ο οποίος διετέλεσε για πολλά χρόνια κιθαρίστας τους, αλλά και τους Johnnys, Cruel Sea, New Christs, Louis Tillet κ.λπ. - τότε γίνεται κατανοητό ότι μιλάμε για ένα από τα σπουδαιότερα live που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε την τρέχουσα περίοδο.

Η τωρινή σύνθεση των Beasts Of Bourbon:

Tex Perkins (φωνητικά)
Spencer P. Jones (κιθάρα / φωνητικά)
Brian Hooper (μπάσο)
Tony Pola (drums)
Charlie Owen (κιθάρα / φωνητικά
www.myspace.com/beastsofbourbon

THE BEASTS OF BOURBON

“YOU THINK I’M PSYCHO, DON’T YOU MAMA?”
…Ίσως ο πλέον αναγνωρίσιμος στίχος από τραγούδι των Beasts Of Bourbon, η χαρακτηριστική φράση από το ρεφραίν του περίφημου “Psycho” (που, παρότι είναι διασκευή, έχει ταυτιστεί απόλυτα με το συγκρότημα), το οποίο περιέχεται στο ντεμπούτο album του συγκροτήματος, “The Axeman’s Jazz” (1984). Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί που έχουν σιγοτραγουδήσει τους στίχους (οι οποίοι εξιστορούν μια σειρά από φόνους) χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι ο εκτελεστής του κομματιού. Μια ματιά στη φάτσα του Tex Perkins μπορεί να λύσει την απορία σε κάθε ενδιαφερόμενο...

ΕΝΑ SUPER GROUP / SIDE PROJECT
H ιστορία τους ξεκινάει το 1983, όταν ο Tex αποφασίζει να μαζέψει ορισμένους μουσικούς από άλλα συγκροτήματα για να παίξει μαζί τους κάποια live που είχε κλείσει για την προηγούμενη μπάντα του, Tex Deadly and the Dum-Dums. Ο Spencer P. Jones από τους Johnnys, οι Kim Salmon και Boris Sudjovic από τους Scientists και ο James Baker από τους Hoodoo Gurus, μαζί με τον Perkins, συγκρότησαν ένα all-star line up που ξεκίνησε να παίζει σε μικρά clubs στο Sydney. Όλοι τους σύχναζαν στο Southern Cross, ένα μπαράκι της πόλης, οπότε γνωρίζονταν αρκετά καλά ώστε, παρότι ο καθένας είχε τη δική του μπάντα, να μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά σε αυτό το side project.

To 1984 ηχογραφούν, μέσα σε ένα απόγευμα, το “Axeman’s Jazz” με τον Tony Cohen στην παραγωγή. Το album, η δημιουργία του οποίου στοίχισε το... αστρονομικό ποσό των 100 δολλαρίων, αποτέλεσε το πρώτο δείγμα του ψυχωτικού country and western / blues / punk ήχου των Beasts Of Bourbon, περιέχοντας γερές δόσεις ειρωνείας αλλά και “ασέβειας” προς τα κλισέ της country μουσικής.

Το “Psycho” έγινε μεγάλο hit – και παραμένει μέχρι σήμερα - στο alternative ραδιόφωνο, ενώ και το ίδιο το album, χωρίς να πραγματοποιήσει υπερβολικά μεγάλες πωλήσεις, γνώρισε επιτυχία στο underground κύκλωμα. Παρόλα αυτά, το group παρέμενε ένα side project στη συνείδηση των μελών του και λίγο αργότερα, όταν οι Scientists έφυγαν για περιοδεία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, η αυθεντική τους σύνθεση έπαψε να υπάρχει.

“REVENGE IS NOT A SIN…”
Τα αμέσως επόμενα χρόνια, τις θέσεις των Salmon και Sudjovic κλήθηκαν να καλύψουν ο Stu Spasm των Lubricated Goat και ο Brad Sheppard των Hoodoo Gurus, μέχρι το 1987, όταν οι Johnnys και οι Scientists διαλύθηκαν, οπότε οι Beasts Of Bourbon επανενώνονται και με την αρχική τους σύνθεση κυκλοφορούν το πιο punk / pub rock, σε σχέση με τον προκάτοχό του, “Sour Mash” (1988). Το album περιέχει τον δυναμίτη που φέρει τον τίτλο “Hard For You”, ένα από τα καλύτερα singles της Αυστραλέζικης σκηνής εκείνης της εποχής, του οποίου η βίαιη θεματολογία αποτελεί σήμα κατατεθέν των στιχουργικών κατευθύνσεων του συγκροτήματος… “Revenge is not a sin…”

Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ KIM SALMON ΚΑΙ ΟΙ CRUEL SEA
Στα ίδια χνάρια ακολουθεί και το “Black Milk” (1990). Η μπάντα περιοδεύει στην Ευρώπη γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, αλλά το 1991 οι Baker και Sudjovic αποχωρούν, εκ νέου, για να αντικατασταθούν από τους Brian Hooper και Tony Pola, μπασσίστα και drummer – αντίστοιχα – του καινούργιου group του Kim Salmon, the Surrealists. Με αυτή τη σύνθεση, ηχογραφούν το “The Low Road” (1991), ένα από τα δημοφιλέστερα albums τους. Ξεκινούν νέες περιοδείες στη Γηραιά Ήπειρο και, εν μέσω καταχρήσεων και άλλων προβλημάτων, κυκλοφορούν το “From The Belly Of The Beasts / Live ’91-’92 And Other Shit We Didn’t Put Out The First Time”. Το συγκεκριμένο album βγήκε στην αγορά το 1993, σηματοδοτώντας τα 10 χρόνια του συγκροτήματος αλλά και, για άλλη μια φορά, την προσωρινή διάλυσή του, καθώς ο Salmon ήθελε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στους Surrealists και ο Perkins γνώριζε μεγάλη επιτυχία με μια άλλη μπάντα που είχε δημιουργήσει, τους Cruel Sea, που ακούστηκαν αρκετά και στην Ελλάδα.

GONE: ΤΟ... ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ
Το 1996, επανασυνδέονται, αυτή την φορά με τον Charlie Owen των Divinyls στην κιθάρα. Ηχογραφούν το album “Gone” (1997), του οποίου ο τίτλος έμελλε να είναι προφητικός, καθώς το group εξαφανίστηκε μετά την κυκλοφορία του, μέχρι και το 2003 όταν πραγματοποίησαν ξανά μια σειρά από συναυλίες, τις οποίες αργότερα παρουσίασαν συνοπτικά σε ένα ακόμα live lp με τον τίτλο “Low Life” (2005).

“Υπήρξε μια εποχή που ήταν καλύτερα για όλους μας να μην βλεπόμαστε,” λέει ο Tex αναφερόμενος σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο συγκεκριμένα albums. “Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε, διάφοροι άνθρωποι πληγώθηκαν. Υπήρξαν τραυματισμοί! Νομίζω πως όλοι νιώσαμε πως θα είμαστε πιο ευτυχείς αν ακολουθούσαμε ο καθένας τον δικό του ξεχωριστό δρόμο. Αλλά οι πληγές επουλώνονται. Και κάποια στιγμή όλα ξεχνιούνται.”

THANKS FOR THE MEMORIES – Η ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Στις αρχές του 2006, ξαναβρίσκονται και αρχίζουν μια νέα περιοδεία στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκειά της, ο καθένας παρουσιάζει στους υπόλοιπους κάποιες ιδέες για ορισμένα νέα τραγούδια. To “Thanks”, ένα κομμάτι που συνέθεσε ο Spencer και το οποίο μοιάζει να συνοψίζει την μέχρι τώρα πορεία του συγκροτήματος, αποτελεί το εφαλτήριο για τη δημιουργία ενός ολοκαίνουργιου album των Beasts of Bourbon. Αποφασίζουν να μπουν σε studio για ηχογράφηση, χρησιμοποιώντας τα λίγα λεφτά που έχουν μαζέψει πουλώντας t-shirts κατά τη διάρκεια της περιοδείας.

“Σκεφτήκαμε πως αξίζει να δοκιμάσουμε. Θα μπαίναμε για τρεις ημέρες στο studio και θα αξιολογούσαμε μετά το αποτέλεσμα. Αν ήταν σκατά, τότε ok! Ήρθε ο καιρός και για τους Beasts Of Bourbon να πάνε να γαμηθούν! Θα λέγαμε πως τουλάχιστον προσπαθήσαμε και είδαμε πως δεν μας έχει απομείνει τίποτα. Όμως, το album προέκυψε καλό! Γαμώτο, αξίζει πραγματικά!”

LITTLE ANIMALS – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Τα λόγια του Tex απηχούν την πραγματικότητα. Η ηχογράφηση του album, όντως, πραγματοποιήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες στα Newmarket Studios στη Βόρεια Μελβούρνη. Με τον ηχολήπτη των live τους, έναν τύπο ονόματι Skritch, στη θέση του παραγωγού, δουλεύουν πάνω σε μια σειρά από κομμάτια των οποίων ο ήχος παραπέμπει ευθέως στο κλασσικό rock’n’roll και το hard rock των 70’s. Μικρή εισαγωγή, πρώτο κουπλέ, ρεφραίν, solo. Τίποτα το περιττό δεν χωρά
στα νέα τους τραγούδια. Ακόμα και ο αριθμός τους είναι περιορισμένος γιατί ο Tex εμφανίζεται αποφασισμένος και... αδίστακτος. Θέλει ένα συμπαγές album, χωρίς ιδαίτερες αυξομειώσεις στην ένταση, γι’ αυτό και προτιμάει να φτιάξουν μόνο 10 κομμάτια αντί για 15 – 16.

Η δικαίωσή του έρχεται μέσα από την ακρόαση του “Little Animals”, του album που τελικά κυκλοφόρησε στα μέσα του 2007, δέκα και πλέον χρόνια μετά την προηγούμενη studio δουλειά των Beasts Of Bourbon. Το πρώτο single “I Don’t Care About Nothing Anymore”, ένα τραγούδι που ηχεί σα να προέρχεται από την πιο βρώμικη και σκοτεινή εποχή των Rolling Stones, ανοίγει το δίσκο δίνοντας και στον πιο ανύποπτο μια ιδέα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. “Master And Slave”, “New Day Of The Dead”, “Little Animals”, “Thanks” και, πάνω απ’ όλα, το αριστουργηματικό “The Beast I Came To Be” (με τον ήχο που θυμίζει τόσο έντονα τους μέγιστους Wipers), ισοπεδώνουν κάθε αμφιβολία σε σχέση με τη φόρμα στην οποία βρίσκονται σαν συγκρότημα, ταυτόχρονα με τις όποιες συγκρίσεις μπορούν να γίνουν με τις νέες μπάντες του σήμερα. Η ψυχή των... θηρίων βρυχάται τόσο δυνατά που το 99% από αυτές απλά θα κουλουριάζονταν φοβισμένες σε μία γωνία!

LINKS:
http://www.myspace.com/beastsofbourbon

Η βραδιά στην Αθήνα θα ανοίξει με τους Down & Out , ένα από τα πολύ ιδιαίτερα νέα εγχώρια σχήματα, με βασικές επιρροές που προέρχονται από το southernrockκαι τα blues των 60’s.

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21:00 και εισιτήρια προπωλούνται, προς 25 ευρώ, στο TicketHouse (Πανεπιστημίου 42 / τηλ. 210 3608366) και το www.ticketpro.gr.

Gagarin 205 LiveMusicSpace: Λιοσίων 205, κοντά στο σταθμό Μετρό / ΗΣΑΠ “Αττική”. Τηλέφωνο: 210 8547600-1. Website: www.gagarin205.gr

Πληροφορίες / Γραφείο Τύπου Astra:

Θωμάς Μαχαίρας / pressoffice@astrasv.co.hol.gr

THE BEASTS OF BOURBON

“YOU THINK I’M PSYCHO, DON’T YOU MAMA?”

…Ίσως ο πλέον αναγνωρίσιμος στίχος από τραγούδι των BeastsOfBourbon, η χαρακτηριστική φράση από το ρεφραίν του περίφημου “Psycho” (που, παρότι είναι διασκευή, έχει ταυτιστεί απόλυτα με το συγκρότημα), το οποίο περιέχεται στο ντεμπούτο album του συγκροτήματος, “TheAxeman’sJazz” (1984). Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί που έχουν σιγοτραγουδήσει τους στίχους (οι οποίοι εξιστορούν μια σειρά από φόνους) χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι ο εκτελεστής του κομματιού. Μια ματιά στη φάτσα του TexPerkins μπορεί να λύσει την απορία σε κάθε ενδιαφερόμενο...

ΕΝΑ SUPERGROUP / SIDEPROJECT

H ιστορία τους ξεκινάει το 1983, όταν ο Tex αποφασίζει να μαζέψει ορισμένους μουσικούς από άλλα συγκροτήματα για να παίξει μαζί τους κάποια live που είχε κλείσει για την προηγούμενη μπάντα του, TexDeadlyandtheDum-Dums. Ο Spencer P. Jones απότους Johnnys, οι Kim Salmon και Boris Sudjovic απότους Scientists καιο James Baker απότους Hoodoo Gurus, μαζίμετον Perkins, συγκρότησανένα all-star line up πουξεκίνησεναπαίζεισεμικρά clubs στοSydney. Όλοι τους σύχναζαν στο SouthernCross, ένα μπαράκι της πόλης, οπότε γνωρίζονταν αρκετά καλά ώστε, παρότι ο καθένας είχε τη δική του μπάντα, να μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά σε αυτό το sideproject.

To 1984 ηχογραφούν, μέσα σε ένα απόγευμα, το “Axeman’sJazz” με τον TonyCohen στην παραγωγή. Το album, η δημιουργία του οποίου στοίχισε το... αστρονομικό ποσό των 100 δολλαρίων, αποτέλεσε το πρώτο δείγμα του ψυχωτικού countryandwestern / blues / punk ήχου των BeastsOfBourbon, περιέχοντας γερές δόσεις ειρωνείας αλλά και “ασέβειας” προς τα κλισέ της country μουσικής.

Το “Psycho” έγινε μεγάλο hit – και παραμένει μέχρι σήμερα - στο alternative ραδιόφωνο, ενώ και το ίδιο το album, χωρίς να πραγματοποιήσει υπερβολικά μεγάλες πωλήσεις, γνώρισε επιτυχία στο underground κύκλωμα. Παρόλα αυτά, το group παρέμενε ένα sideproject στη συνείδηση των μελών του και λίγο αργότερα, όταν οι Scientists έφυγαν για περιοδεία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, η αυθεντική τους σύνθεση έπαψε να υπάρχει.

“REVENGE IS NOT A SIN…”

Τα αμέσως επόμενα χρόνια, τις θέσεις των Salmon και Sudjovic κλήθηκαν να καλύψουν ο StuSpasm των LubricatedGoat και ο BradSheppard των HoodooGurus, μέχρι το 1987, όταν οι Johnnys και οι Scientists διαλύθηκαν, οπότε οι BeastsOfBourbon επανενώνονται και με την αρχική τους σύνθεση κυκλοφορούν το πιο punk / pubrock, σε σχέση με τον προκάτοχό του, “SourMash” (1988). Το album περιέχει τον δυναμίτη που φέρει τον τίτλο “HardForYou”, ένα από τα καλύτερα singles της Αυστραλέζικης σκηνής εκείνης της εποχής, του οποίου η βίαιη θεματολογία αποτελεί σήμα κατατεθέν των στιχουργικών κατευθύνσεων του συγκροτήματος… “Revenge is not a sin…”

ΗΑΠΟΧΩΡΗΣΗΤΟΥ KIM SALMON ΚΑΙΟΙ CRUEL SEA

Στα ίδια χνάρια ακολουθεί και το “BlackMilk” (1990). Η μπάντα περιοδεύει στην Ευρώπη γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, αλλά το 1991 οι Baker και Sudjovic αποχωρούν, εκ νέου, για να αντικατασταθούν από τους BrianHooper και TonyPola, μπασσίστα και drummer – αντίστοιχα – του καινούργιου group του KimSalmon, theSurrealists. Με αυτή τη σύνθεση, ηχογραφούν το “TheLowRoad” (1991), ένα από τα δημοφιλέστερα albums τους. Ξεκινούν νέες περιοδείες στη Γηραιά Ήπειρο και, εν μέσω καταχρήσεων και άλλων προβλημάτων, κυκλοφορούν το “FromTheBellyOfTheBeasts / Live ’91-’92 AndOtherShitWeDidn’tPutOutTheFirstTime”. Το συγκεκριμένο album βγήκε στην αγορά το 1993, σηματοδοτώντας τα 10 χρόνια του συγκροτήματος αλλά και, για άλλη μια φορά, την προσωρινή διάλυσή του, καθώς ο Salmon ήθελε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στους Surrealists και ο Perkins γνώριζε μεγάλη επιτυχία με μια άλλη μπάντα που είχε δημιουργήσει, τους CruelSea, που ακούστηκαν αρκετά και στην Ελλάδα.

GONE: ΤΟ... ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ

Το 1996, επανασυνδέονται, αυτή την φορά με τον CharlieOwen των Divinyls στην κιθάρα. Ηχογραφούν το album “Gone” (1997), του οποίου ο τίτλος έμελλε να είναι προφητικός, καθώς το group εξαφανίστηκε μετά την κυκλοφορία του, μέχρι και το 2003 όταν πραγματοποίησαν ξανά μια σειρά από συναυλίες, τις οποίες αργότερα παρουσίασαν συνοπτικά σε ένα ακόμα livelp με τον τίτλο “LowLife” (2005).

“Υπήρξε μια εποχή που ήταν καλύτερα για όλους μας να μην βλεπόμαστε,” λέει ο Tex αναφερόμενος σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο συγκεκριμένα albums. “Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε, διάφοροι άνθρωποι πληγώθηκαν. Υπήρξαν τραυματισμοί! Νομίζω πως όλοι νιώσαμε πως θα είμαστε πιο ευτυχείς αν ακολουθούσαμε ο καθένας τον δικό του ξεχωριστό δρόμο. Αλλά οι πληγές επουλώνονται. Και κάποια στιγμή όλα ξεχνιούνται.”

THANKS FOR THE MEMORIES – ΗΝΕΑΑΡΧΗ

Στις αρχές του 2006, ξαναβρίσκονται και αρχίζουν μια νέα περιοδεία στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκειά της, ο καθένας παρουσιάζει στους υπόλοιπους κάποιες ιδέες για ορισμένα νέα τραγούδια. To “Thanks”, ένα κομμάτι που συνέθεσε ο Spencer και το οποίο μοιάζει να συνοψίζει την μέχρι τώρα πορεία του συγκροτήματος, αποτελεί το εφαλτήριο για τη δημιουργία ενός ολοκαίνουργιου album των BeastsOfBourbon. Αποφασίζουν να μπουν σε studio για ηχογράφηση, χρησιμοποιώντας τα λίγα λεφτά που έχουν μαζέψει πουλώντας t-shirts κατά τη διάρκεια της περιοδείας.

“Σκεφτήκαμε πως αξίζει να δοκιμάσουμε. Θα μπαίναμε για τρεις ημέρες στο studio και θα αξιολογούσαμε μετά το αποτέλεσμα. Αν ήταν σκατά, τότε ok! Ήρθε ο καιρός και για τους BeastsOfBourbon να πάνε να γαμηθούν! Θα λέγαμε πως τουλάχιστον προσπαθήσαμε και είδαμε πως δεν μας έχει απομείνει τίποτα. Όμως, το albumπροέκυψε καλό! Γαμώτο, αξίζει πραγματικά!”

LITTLEANIMALS – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τα λόγια του Tex απηχούν την πραγματικότητα. Η ηχογράφηση του album, όντως, πραγματοποιήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες στα NewmarketStudios στη Βόρεια Μελβούρνη. Με τον ηχολήπτη των live τους, έναν τύπο ονόματι Skritch, στη θέση του παραγωγού, δουλεύουν πάνω σε μια σειρά από κομμάτια των οποίων ο ήχος παραπέμπει ευθέως στο κλασσικό rock’n’roll και το hardrock των 70’s. Μικρή εισαγωγή, πρώτο κουπλέ, ρεφραίν, solo. Τίποτα το περιττό δεν χωρά

στα νέα τους τραγούδια. Ακόμα και ο αριθμός τους είναι περιορισμένος γιατί ο Tex εμφανίζεται αποφασισμένος και... αδίστακτος. Θέλει ένα συμπαγές album, χωρίς ιδαίτερες αυξομειώσεις στην ένταση, γι’ αυτό και προτιμάει να φτιάξουν μόνο 10 κομμάτια αντί για 15 – 16.

Η δικαίωσή του έρχεται μέσα από την ακρόαση του “LittleAnimals”, του album που τελικά κυκλοφόρησε στα μέσα του 2007, δέκα και πλέον χρόνια μετά την προηγούμενη studio δουλειά των BeastsOfBourbon. Το πρώτο single “IDon’tCareAboutNothingAnymore”, ένα τραγούδι που ηχεί σα να προέρχεται από την πιο βρώμικη και σκοτεινή εποχή των RollingStones, ανοίγει το δίσκο δίνοντας και στον πιο ανύποπτο μια ιδέα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. “MasterAndSlave”, “NewDayOfTheDead”, “LittleAnimals”, “Thanks” και, πάνω απ’ όλα, το αριστουργηματικό “TheBeastICameToBe” (με τον ήχο που θυμίζει τόσο έντονα τους μέγιστους Wipers), ισοπεδώνουν κάθε αμφιβολία σε σχέση με τη φόρμα στην οποία βρίσκονται σαν συγκρότημα, ταυτόχρονα με τις όποιες συγκρίσεις μπορούν να γίνουν με τις νέες μπάντες του σήμερα. Η ψυχή των... θηρίων βρυχάται τόσο δυνατά που το 99% από αυτές απλά θα κουλουριάζονταν φοβισμένες σε μία γωνία!

Η τωρινή σύνθεση των BeastsOfBourbon:

TexPerkins (φωνητικά)

SpencerP. Jones (κιθάρα / φωνητικά)

Brian Hooper (μπάσσο)

Tony Pola (drums)

Charlie Owen (κιθάρα / φωνητικά)

www.myspace.com/beastsofbourbon

DOWN & OUT

Οι Down & Out σχηματίστηκαν το 2003 από τους αδελφούς Rickieκαι Tonnieστην Αθήνα. Με την προσθήκη του Virgil, a.k.a. Τάσος Παλαιολόγος (ex-700 Machines, μέλος των TeddyBoysFromTheCrypt, μεταξύ άλλων), έγιναν ένα τρίο το οποίο αποτελείται από μουσικούς που λατρεύουν το παλιό καλό Αμερικάνικο rock’n’roll, τα bluesκαι το hillbilly. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από μία ξεκάθαρη back-to-basicsπροσέγγιση, χάρη στην οποία κατορθώνουν να δημιουργήσουν ένα – αλλόκοτο, δεδομένου ότι μιλάμε για τρία παλαβά παιδιά από την Ελλάδα – κλίμα αυθεντικότητας.

Όπως και να’χει, οι Down & Outέχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν - σχετικά μικρό, προς το παρόν, αλλά ιδιαίτερα φανατικό – πυρήνα οπαδών, κυρίως επειδή ότι κάνουν χαρακτηρίζεται από πολύ κέφι και ειλικρίνεια.

Αυτή θα είναι η πρώτη τους εμφάνιση στο Gagarin 205 και τους υποδεχόμαστε με πολλή χαρά.

www.myspace.com /downnoutband

Δελτίο Τύπου