Οι Sigmatropic επιστρέφουν στο Μικρό Μουσικό Θέατρο την Πέμπτη 23 Οκτώβρη. Με καινούργια σύνθεση θα παρουσιάσουν κομμάτια από το νέο τους CD Sixteen Haiku and Other Stories, το οποίο φορτωμένο με πολλές και σημαντικές συμμετοχές από φημισμένους μουσικούς από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας και στο εξωτερικό. Θα παρουσιάσουν επίσης κομμάτια από τις προηγούμενες φάσεις της πορείας του γκρουπ και θα προσεγγίσουν αναπάντεχα τους ροκ ήρωες που θαυμάζουν, διασκευάζοντας μερικά από τα τραγούδια τους. Και όλα αυτά βυθισμένα σε μια ατμοσφαιρικότητα με προβολές εικόνων, βίντεο, κλπ.

Οι Sigmatropic αποτελούνται από τους:

Άκη Μπογιατζή(φωνή, μπάσο, δείγματα)

Πάνω από είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τις ηρωικές μέρες των Captain Νέφος και των Libido Blume, των συνόλων μέσα από τα οποία γνωρίσαμε τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή Ακη Μπογιατζή. Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 και μετά τα μουσικά του ίχνη χάθηκαν, όπως δυστυχώς συνέβη και με την πλειονότητα των μουσικών που στήριξαν τις, περιορισμένης έκτασης αλλά τόσο δημιουργικές, σκηνές της Σοφίτας, του Πήγασου, της Creep. Ειδικότερα ο Μπογιατζής, εγκατεστημένος από το 1987 στις ΗΠΑ, δεν εγκατέλειψε ποτέ την ενασχόλησή του με τη μουσική. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αμερικήασχολήθηκε με το συγκρότημα Hum, ενώ το 1993, επιστρέφοντας οριστικά στην Ελλάδα, σχημάτισε το σύνολο Δέκα Μέτρα Δέντρα. Το 1998 τον συναντήσαμε ως εμπνευστή και επικεφαλής του πρότζεκτ Sigmatropic, στο "Pocket Ozonizer" (1998), το CD-συλλογή που αφιέρωσεη Hitch Hyke στις εγχώριες προσπάθειες της σύγχρονης ηλεκτρονικής σκηνής. Την ίδια χρονιά οι Sigmatropic κυκλοφόρησαν το CD-single "Air" και το άλμπουμ "Random Walk". Το 1999 ακολούθησε το EP "If You Were Me". Ακολουθεί το 2002 το άλμπουμ "Δεκαέξι Χαΐκού και Αλλες Ιστορίες", χτισμένο γύρω από νεανικούς στίχους του Γιώργου Σεφέρη. Τον Σεπτέμβρη ’03 κυκλοφόρησε το “Sixteen Haiku and other stories”, η διεθνής έκδοση των δεκαέξι Χαϊκού με συμμετοχή των καλλιτέχνες όπως η Carla Torgerson, o Howe Gelb, o Robert Wyatt, o Alex Gordon, o Mark Eitzel, η Pinkie MacLure, ο Alejandro Escovedo και η Edith Frost.

Οι ονειρικοί αλλά και πειθαρχημένοι ηλεκτρονικοί ήχοι και ρυθμοί των Sigmatropic αποτελούν ευθύνη του Μπογιατζή σε όλα τα επίπεδα (σύνθεση, προγραμματισμός, ερμηνεία), γέννημα του οράματός του για συντονισμό της ηλεκτρονικής μουσικής έκφρασης της ψηφιακής εποχής με τις αναλογικές μας αισθήσεις και το μυστικισμό της ανθρώπινης ψυχής.
[από το in.gr]

Οι Sigmatropic ιδρύθηκαν στην Αθήνα το 1997 και ξεκίνησαν σαν ένα μουσικό project βασισμένο στα συνθεσάιζερ και στην ψηφιακή τεχνολογία. Δισκογραφικά αποτελούν το όχημα των μουσικών ιδεών του Ακη Μπογιατζή,ο οποίος δεν παραμελεί ποτέ να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στον Captain Beefheart, στον Brian Eno, στους Velvet Underground και στους Pere Ubu. Συναυλιακά αποτελούν ένα σύνολο βασισμένο σε μουσικούς που αποδίδουν ζωντανά και με αυτοσχεδιαστική διάθεση, το υλικό των δίσκων.

Η πρώτη ανακοίνωση για την ύπαρξη του συγκροτήματος έγινε μέσω μιας συνέντευξης στο περιοδικό Audio(Ιούνιος 1997). Το περιοδικό αυτό ήταν το πρώτο που τόλμησε και καθιέρωσε σαν “δώρο” μουσικό CD που περιλαμβανόταν στην κυρίως τιμή. Στο ίδιο τεύχος περιλαμβανόταν και το κομμάτι “Ιώδες”, που ουσιαστικά ανέγγελλε το τέλος των Δέκα Μέτρα Δέντρα, του προηγούμενου (ελληνόφωνου) σχήματος του Άκη Μπογιατζή, και το ξεκίνημα των Sigmatropic. Το όνομα του συγκροτήματος είναι όρος της χημείας, και αφορά ένα είδος οργανικών χημικών αντιδράσεων.

Η πρώτη μορφή των κομματιών των Sigmatropic, που αργότερα απετέλεσαν τον κορμό του LP Random Walk, πραγματοποιήθηκε σε ένα PC με μια φθηνή κάρτα ήχου και εξ ίσου φθηνά συνθεσάιζερ, και εξοπλισμό γενικότερα. Το υλικό αυτό έτυχε ευνοϊκής αποδοχής από τη Hitch Hyke Η καλύτερη οργάνωση, επεξεργασία, η προσθήκη κάποιων φυσικών οργάνων, φωνών και το τελικό remix του υλικού έγινε στο Hobart Phase Studio σε συνεργασία με τον Αντώνη Λιβιεράτο, μέλος του συγκροτήματος Κεφάλαιο 24, μεγάλο λάτρη του Robert Fripp, του Brian Eno και άλλων καινοτόμων των εγχόρδων, των πληκτροφόρων και της κονσόλας.

Ακης Μπογιατζής: Δήλωσε για πρώτη φορά παρουσία στα μουσικά πράγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων. Το 1981 συγκροτεί το αγγλόφωνο σχήμα των Cpt Νέφος, με το οποίο, μέχρι το 1984 κυκλοφορεί δυο δίσκους. Στη συνέχεια, με τους επίσης αγγλόφωνους Libido Blume (1985-1987) κυκλοφορεί τρείς δίσκους. Το 1987 αναχωρεί για τις ΗΠΑ, όπου σχηματίζει με μια ομάδα Αμερικανών μουσικών το συγκρότημα Hum. Το 1993, στην Ελλάδα πάλι, σχηματίζει τα Δέκα Μέτρα Δέντρα και στη συνέχεια, τους Sigmatropic, με τους οποίους δρα δισκογραφικά και συναυλιακά μέχρι σήμερα. [περισσότερα]

Τα χαϊκού είναι είδος ποίησης που πρωτοεμφανίστηκε στην Ιαπωνία το δέκατο έβδομο αιώνα και υιοθετήθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του εικοστού. Από εκεί πέρασαν τον Ατλαντικό και έφτασαν να γίνουν πολύ δημοφιλή σε όλο το Δυτικό κόσμο. Στην αυθεντική στιχουργική μορφή τους, τα χαϊκού είναι μικρά ποιήματα από 17 συλλαβές σε ένα ενιαίο στίχο. Στην Ευρωπαϊκή εκδοχή τους συνήθως υποδιαιρούνται σε 3 στίχους από 5, 7 και 5 συλλαβές, στους οποίους η ομοιοκαταληξία αποφεύγεται. Στις πιο σύγχρονες απόπειρες δημιουργίας χαϊκού, είναι συχνές οι μικρές αποκλίσεις από τον αυστηρό αυτό στιχουργικό κανόνα. Τα χαϊκού συμπυκνώνουν ευφυϊα και σοφία, που εκφράζονται με λυρική, ή άλλοτε, χιουμοριστική διάθεση, ενώ στον τελευταίο στίχο συχνά υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης. Στα χαϊκού σημαντική θέση έχουν η φύση, οι εποχές και τα χρώματα, η ομορφιά των λέξεων και των αντιθέσεων, ενώ το νόημα κάποιες φορές αποκτά δευτερεύουσα σημασία. Ο Γιώργος Σεφέρης άρχισε να γράφει τα δικά του χαϊκού σε νεαρή ηλικία, το 1929.

[από το sigmatropic.gr]

Atraktos.Net