O ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΟ PORTO KAYIO ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ
|
O ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΟ PORTO KAYIO ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ
Ένα μουσικό «ντοκιμαντέρ» αφιερωμένο στην δύναμη της φαντασίας...
«Το Πόρτο Κάγιο είναι από τους σπουδαιότερους λιμένες της Μάνης. Πήρε το όνομα του από το Port aux (ailles)(λιμάνι των αποδημητικών πουλιών), γιατί το χρησιμοποιούσαν ως τελευταίο τους σταθμό πριν το μεγάλο τους ταξίδι στο νότο. Απέναντι από το Πόρτο Κάγιο, σε μια περιοχή γεμάτη κάστρα, υπάρχει το φημισμένο κάστρο που το έκτισαν το 1570 οι Τούρκοι για να υποτάξουν τους Μανιάτες, πράγμα που δεν κατάφεραν...»
Ένα «ανυπότακτο» λιμάνι δίνει τον τίτλο στο νέο ηχογράφημα του Τάκη Μπαρμπέρη. Ίσως γιατί οι παραγωγές της Libra Music παραμένουν «ανυπότακτες» υποστηρίζοντας την ανάγκη μας να ακούμε καλή μουσική ακόμα και σε δύσκολους (δισκογραφικά) καιρούς.
Ο κιθαρίστας και συνθέτης Τάκης Μπαρμπέρης ανήκει στη γενιά των μουσικών που είχαν την τύχη να κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε μια σημαδιακή περίοδο, στο σταυροδρόμι της ελληνικής τζαζ, την δεκαετία του ’80, με συμμετοχές σε γνωστά ελληνικά τζαζ συγκροτήματα της εποχής όπως το Jazz Fusion Quintet αλλά και το ιστορικό συγκρότημα Iskra, η.. «Εθνική Ελλάδος της Τζαζ» (David Lynch, Γιώργος Φακανάς, Τάκης Φαραζής, Τάκης Μπαρμπέρης, Νίκος Τουλιάτος, Λεωνίδας Πλιάτσικας) και στη συνέχεια όλη τη δεκεατία του ’90 με δικά του μουσικά σχήματα όπου συμμετείχαν αρκετοί αξιόλογοι μουσικοί (Γιώργος Κοντραφούρης, Τάκης Πατερέλης, Γιάννης Βασσάλος, Γιώτης Κιουρτσόγλου, κ.α). Αστείρευτος σε μελωδίες, ρυθμούς, εικόνες και χρώματα συνεχίζει και στο νέο του δισκογραφικό εγχείρημα, το Porto Kayio. Ένας δίσκος γεμάτος από όλες τις πλευρές: συνθετικά, μορφικά, ρυθμικά, ηχητικά. Κιθάρα , πολύ κιθάρα σε όλες της τις μορφές , αλλά και ηλεκτρικό σιτάρ, φωνές, τάμπλα, έντονα ντραμς και ηλεκτρονικοί ήχοι.
Στο Porto Kayio ο Μπαρμπέρης φτιάχνει ένα μουσικό ντοκιμαντέρ. Η βάση είναι οι πολύ δυνατές και πυκνές μελωδίες του. Μελωδίες που έχουν τόση δύναμη που θα μπορούσαν να σταθούν έτσι απλά, παιγμένες από μια κιθάρα. Όμως ο Μπαρμπέρης ανοίγεται και ταξιδεύει. Παίρνει αυτούσιες ντοκιμαντερίστικες λήψεις(samples) από φωνές [υπέροχες φωνές], ήχους και ρυθμούς και τα ενσωματώνει στη μουσική του. Και τα ενσωματώνει με τέτοιο τρόπο που τελικά γίνονται το αναπόσπαστο κομμάτι της. Κάθε κομμάτι κι ένας μύθος με πλοκή και εξέλιξη. Κάθε κομμάτι και μια μουσική πατρίδα. Ελλάδα, Ινδία, Ανατολή και πάλι πίσω στη γη του. Συνθετικά κάθε κομμάτι έχει πολύ ισχυρή μελωδία αλλά και δυνατή πλοκή με βάση το σφικτό ρυθμό των κρουστών. Ο Μπαρμπέρης ακολουθεί σε όλο το δίσκο μια λιτή γραφή και δε φορτώνει τη μουσική του με περιττά εφευρήματα ερμηνευτικής δεξιοτεχνίας. Είναι τόσο δυνατές οι μελωδίες του που δεν το έχουν ανάγκη. Αυτοσχεδιάζει εκεί που πρέπει και όσο πρέπει. Το Porto Kayio είναι τζαζ και έθνικ και ροκ, αλλά και κάποια στιγμή ελληνικό λαϊκό. Η ντοκιμαντερίστικη ματιά δεν εξαπλώνεται μόνο στο χώρο, αλλά και στο χρόνο. Στην εποχή που το ελληνικό λαϊκό ήταν καθάριο. Τη σκηνή ανοίγουν το βιολί, το ακορντεόν και το μπουζούκι, για να μπει η μεγάλη κυρία. Κυρίες και κύριοι, η Πόλυ Πάνου. Ο Μπαρμπέρης στήνει συνθετικά το δικό του σκηνικό για να εντάξει σε αυτό παλιές ηχογραφήσεις. Κάποιες από τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού περνάνε σαν σε άκουσμα από παλιό τρανζίστορ. Γιατί άλλωστεαυτό είναι το δικό μας μπλουζ,και δεν το ξεχνάμε, ούτε το αποσιωπούμε.
Φύγαμε λοιπόν για το Porto Kayio, το φανταστικό λιμάνι. Δεκατέσσερις ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί μουσικοί τόποι μας προσκαλούν να ταξιδέψουμε και να μαγευτούμε.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΡΑΚΗΣ ΤΗΛ. 6972858515
Στο cd έπαιξαν οι μουσικοί:
Τάκης Μπαρμπέρης κιθάρες, ηλεκτρικό σιτάρ, προγραμματισμός, σάμπλερ. Debashish Bhattacharya ινδική σλάιντ κιθάρα. Subhasis Bhattacharya τάμπλα, φωνή. Γιώργος Γεωργιάδης μπάσο. Μιχάλης Καπηλίδης ντραμς. Μάνος Σαριδάκης ηλεκτρικό πιάνο.
Ο ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ...
«Δύο διαφορετικοί κόσμοι σφιχταγκαλιάζονται στην συνθετική δουλειά του κιθαρίστα Τάκη Μπαρμπέρη. Από τη μια, οι γνώριμες jazz ευαισθησίες και αυτοσχεδιαστικές αναζητήσεις: η δυτική αρμονία, οι αμφισβητήσεις και οι ανατροπές της. Κι από την άλλη η ινδική παράδοση: με τις ιδιότυπες κλίμακες (ragas), την πολυεπίπεδη ρυθμική υφή, τον ακαταμάχητο εξωτισμό. Δυο κόσμοι διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι, όταν αίτημα είναι μια καλλιτεχνική συνεύρεση και επικοινωνία στηριγμένη στην αποδέσμευση του συγκινησιακού δυναμικού που κλείνει εντός της η Μουσική, όταν σημασία δίνεται όχι στο τυπικό της φόρμας αλλά στην εκφραστική ελευθερία, τη φαντασία, τη μαγεία των ήχων, όταν, εν κατακλείδι, μέγιστη επιβράβευση για το δημιουργό είναι το ρίγος του ακροατή».
ΣΠΥΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ - HITECH
«Είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρον και δημιουργικό το να ψάχνει ένας μουσικός μια πιο ολοκληρωμένη έκφραση μέσα από τα σχήματα που γεννάει ο αυτοσχεδιασμός, αντί να αναζητάει το πως θα κάνει ένα χιτ τραγούδι για να κολακέψει κι αυτός την απλοϊκότητα με την οποία έχει τυλιχθεί η κοινωνία μας. Ο Τάκης Μπαρμπέρης παραδίδει μια έντιμη εργασία που καταλήγει στη αποκάλυψη του πόσο πιο δημιουργική μπορεί να γίνει η μουσική πράξη».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΑ ΝΕΑ
«Το Episodes είναι ένας δίσκος που σηματοδοτεί την πορεία της Ελληνικής τζαζ σκηνής πέρα από τους καθαρόαιμους αυτοσχεδιαστικούς ιδιωματισμούς. Η τζαζ του Τάκη Μπαρμπέρη λειτουργεί ως σημείο αναφοράς...»
ΖΑΚ ΣΑΜΟΥΗΛ – ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ‘90
«Όταν λέμε η μουσική δεν έχει σύνορα, εδώ το εννοούμε. Είναι δύσκολο να ορίσουμε τον ήχο αυτό αλλά και τι σημασία έχει; Ο Μπαρμπέρης έχει ήδη δείξει τις διαθέσεις του από το παρελθόν, μια συνειδητή προσπάθεια περιπλάνησης από την Ελλάδα μέχρι τη μακρινή Ανατολή και όλα αυτά μέσα από τη ρευστότητα της γλώσσας της τζαζ. Να που και εμπράκτως η μουσική εκμηδενίζει τις αποστάσεις».
ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ – ΤΑ ΝΕΑ
«Μια ξεχωριστή και συγχρόνως ιδιόρρυθμη συνύπαρξη ανατολής και δύσης. Ένας επιπλέον λόγος να αναφωνήσουμε ότι η τζαζ ενώνει τους λαούς όλης της γης με σύμμαχο την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής...»
ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
«Δεν ξέρω πόσο δεξιοτέχνης είμαι. Υπάρχει μια εμπειρία. Η ουσία είναι να μη σε ξεπερνά η τεχνική. Να μην είναι μια ρηχή επίδειξη η μουσική σου. Η τέχνη είναι μια μεγάλη βοήθεια στο να εκφράσεις αυτά που νιώθεις. Η επίδειξη φαίνεται. Αν η δεξιοτεχνία είναι αυτοσκοπός σου, φαίνεται. Μπορεί να χάσεις τη μουσική κυνηγώντας τη δεξιοτεχνία».
Από συνέντευξη στο ΒΗΜΑ
«Η τζαζ είναι μια δύσκολη μουσική. Δε μπορείς να πάρεις μια κιθάρα το προηγούμενο βράδυ και να παίξεις όπως συμβαίνει με την ροκ. Για να είσαι μουσικός του χώρου αυτού πρέπει να έχεις γνώσεις, να ξέρεις πρώτα τις κλίμακες και μετά να έχεις φαντασία και ταλέντο για να έχει το δημιούργημά σου ουσία».
Από συνέντευξη στην Γιώτα Συκκά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΑΚΗ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ
|
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. ’Aρχισε να ασχολείται με τη μουσική από τα δέκα του χρόνια. Σπούδασε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο με το Δημήτρη Φάμπα και ανώτερα θεωρητικά με το Γιάννη Αυγερινό όπου και πήρε το πτυχίο Αρμονίας. Παράλληλα παίζει ηλεκτρική κιθάρα σε πολλά Rock συγκροτήματα. Από το 1979 αρχίζει και το ενδιαφέρον του για την Jazz που καθορίζει τη μετέπειτα πορεία του. Συνεργάζεται με πολλούς σημαντικούς μουσικούς όπως Γ. Τρανταλίδη, Ν. Τουλιάτο, Π. Γκέκα, Α. Γεωργίου κ.α. Το 1982 παρουσιάζει τις πρώτες συνθέσεις του με το σχήμα "Jazz Fusion Quintet". Από τότε αρχίζει και η συνεργασία του με τους D. Lynch και Τ. Φαραζή που θα συνεχιστεί και αργότερα, στο συγκρότημα "Iskra" (1985), ένα από πιο πετυχημένα και πρωτοποριακά σύνολα της εποχής, με τους Γ. Φακανά, Ν. Τουλιάτο και Λ. Πλιάτσικα. Οι "Iskra" κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο "Α New Day" (Polygram) που περιέχει και δυο δικές του συνθέσεις. |
|
Το 1987 - 1989 δημιουργεί το γκρουπ "Μοντέλο 63" με τους Σ. Χατζηγιάγκο και Κ. Καλογήρου σε μια πιο πειραματική προσέγγιση της Rock με ελληνικό στίχο. Δίσκος "Μοντέλο 63" (Lyra 1988). Το 1990 κυκλοφορεί ο πρώτος προσωπικός του δίσκος, το "Something From July" (Lyra 1990), με συνθέσεις του από τη δεκαετία του ’80 και με πολλές Jazz Rock και Latin επιρροές και με τη συμμετοχή των Τ. Φαραζή, Γ. Κοντραφούρη, Τ. Πατερέλη, Κ. Καλογήρου κ.α. Το 1992 κυκλοφορεί το "Αre You Happy?" (Lyra) με τον κλασσικό ήχο ενός Jazz Quintet (Γ. Κοντραφούρης, Τ. Πατερέλης, Γ. Βασσάλος, Κ. Καλογήρου). Στις συνθέσεις υπάρχουν για πρώτη φορά και στοιχεία από ανατολίτικες σκάλες και ελληνικούς δρόμους, συνδυασμένα με την Jazz ρυθμολογία και αρμονία. Το "Episodes" (1995) είναι ο επόμενος δίσκος του με οκτώ πολύ γνωστούς Έλληνες μουσικούς (Π. Μπενετάτος, Γ. Κοντραφούρης, Τ. Πατερέλης, Γ. Κιουρτσόγλου, Γ. Βασσάλος, Κ. Καλογήρου, Τ. Φαραζής, Π. Κούρτης) με δυο "μεγάλες" συμμετοχές, το διεθνώς γνωστό Ινδό μουσικό κρουστών Trilok Gurtu και τον Ηπειρώτη παραδοσιακό μουσικό Πέτρο Λούκα Χαλκιά στο κλαρίνο. Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από τους κριτικούς σαν ένας από τους πιο πετυχημένους συνδυασμούς Jazz και παραδοσιακών στοιχείων (ελληνικής και ινδικής μουσικής). Το 1998 κυκλοφορεί ο δίσκος "Naiva" (Lyra) συνεχίζοντας και εξελίσσοντας τις επιρροές των ιδιωμάτων που συναντάμε και στο ’Episodes’, με συμμετοχές του Γ. Κοντραφούρη, Τ. Πατερέλη, Γ. Πολυχρονάκου, Γ. Γεωργιάδη, Μ. Σαριδάκη, Τ. Φαραζή, Πέτρο Λούκα Χαλκιά και των Ινδών Reshma Srivastava και Shankar Lal. Το 2004 κυκλοφορεί ο δίσκος του ’Porto Kayio’ (LIBRA MUSIC) με συμμετοχή των Ινδών Debashish και Subhasis Bhattacharya. Στο ’Porto Kayio’ ο Μπαρμπέρης παίρνει αυτούσιες ντοκιμαντερίστικες λήψεις από φωνές [υπέροχες φωνές], ήχους και ρυθμούς και τα ενσωματώνει στη μουσική του. Κάθε κομμάτι κι ένας μύθος με πλοκή και εξέλιξη. Κάθε κομμάτι και μια μουσική πατρίδα: Ελλάδα, Ινδία, Ανατολή, Αφρική και πάλι πίσω στη γη του. Ο Μπαρμπέρης έχει συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες μουσικούς της Jazz, αρκετούς ξένους (όπως Trilok Gurtu, Glenn Corneille) και έχει λάβει μέρος σε πολλές ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 1981 διδάσκει μοντέρνα κιθάρα και αυτοσχεδιασμό σε πολλά Ωδεία (Εθνικό Ωδείο Πάτρας, Πινδάρειο, Ωδείο Ραυμόνδη,R.S.I.). Τα τελευταία έξι χρόνια εργάζεται στο Ωδείο Φ. Νάκας διδάσκοντας Jazz κιθάρα και Αυτοσχεδιασμό. |
Δελτίο Τύπου |
Δελτία Τύπου
