Την Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου, εμφανίζονται στην Πύλη Αξιού, στη Θεσσαλονίκη Διοργάνωση συναυλίας: Encore Greek

Tετάρτη 15 Δεκεμβρίου στο Gagarin 205, Διοργάνωση Astra

Machine Head

Οι Machine Head δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από τους Robert Flynn (φωνητικά και κιθάρα), Dave McClain (ντραμς) και Adam Duce (μπάσο και backing vocals). Το 1994 κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους “Burn My Eyes”, για λογαριασμό της περίφημης Roadrunner Records. Μέσα σε λιγους μήνες έγινε το πιο επιτυχημένο εμπορικά ντεμπούτο στην ιστορία της εταιρίας, δίνοντας στο γκρουπ την ευκαιρία να αποκτήσει πολυάριθμους fans, οι οποίοι ανέμεναν με αγωνία το επόμενό τους βήμα.

Το «The More Things Change” δικαίωσε τις προσδοκίες όλων και καθιέρωσε τη μπάντα ως μία από τις κορυφαίες στο χώρο του hardcore metal. Ο Robert Flynn δήλωνε πως αυτό το άλμπουμ περιείχε μερικά από τα πιο περίεργα κομμάτια που είχαν κάνει ώς τότε... «Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να μεταδίδει αυτή τη σκοτεινή ατμόσφαιρα που μας χαρακτηρίζει. Οπως και το Burn My Eyes, είναι μία μίξη όλων εκείνων των πραγμάτων που ο καθένας μας ακούει, από το hardcore ως το straight rock και από το metal ως το hip-hop. Αυτό είναι που τελικά μας κάνει να ξεχωρίζουμε από οποιοδήποτε άλλο γκρουπ του είδους, δίνοντας στη μουσική μας ένα πιο προσωπικό ύφος’.

Ακολούθησε το τρίτο άλμπουμ, «The Burning Red», με τους Machine Head να θεωρούνται πλέον ως ένα από τα καθιερωμένα μεγάλα ονόματα του metal. Το 1999 έκαναν περιοδεία μαζί με τους Slipknot και τους Coal Chαmber –αμφότεροι ανήκουν στο δυναμικό της Roadrunner - συνθέτοντας ένα line up όπου η χημεία μεταξύ των τριών αποδείχθηκε εξαιρετική. Ετσι, δόθηκε η απαραίτητη ώθηση στο νέο lp, που πραγματοποίησε πολύ μεγάλες πωλήσεις.

Οι συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες εν αναμονή της κυκλοφορίας του τέταρτου στούντιο άλμπουμ τους, με τίτλο «Supercharger». Μόνο που υπήρξε ένας αστάθμητος παράγοντας, δυστυχώς, τραγικών διαστάσεων, ο οποίος επηρέασε όχι μόνο τα όποια σχέδια των Machine Head, αλλά, φυσικά, ολόκληρο τον κόσμο.

Ως ημερομηνία κυκλοφορίας του νέου lp είχε οριστεί η 2 Οκτωβρίου, δηλαδή, τρεις μόλις εβδομάδες μετά την τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ, την 11^η Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου. Η οικονομία εκείνες τις πρώτες εβδομάδας σχεδόν κατέρρευσε, οι πωλήσεις δίσκων έπεσαν δραματικά, ο κόσμος έδειχνε να μην ενδιαφέρεται για τη μουσική και τη διασκέδαση γενικά, ενώ οι ραδιοφωνικοί σταθμοί στις ΗΠΑ άρχισαν να ψάχνουν στα playlists τους για το παραμικρό ίχνος «έλλειψης ευαισθησίας» στον τίτλο και τους στίχους κάθε τραγουδιού, σε βαθμό που άγγιξε τα όρια της παράνοιας. Αυτό φυσικά, δεν έβλαψε καθόλου μία σειρά από παροπλισμένους «δεινόσαυρους» της pop και rock σκηνής, που άδραξαν την ευκαιρία για να γεμίσουν τον κόσμο με αμέτρητα τραγούδια, φιλανθρωπικού, υποτίθεται, περιεχομένου.

Στον αντίποδα, οι Machine Head είχαν την ατυχή έμπνευση, μία μόλις μέρα πριν το τρομοκρατικό χτύπημα, να επιλέξουν ως πρώτο single το «Crashing On You». Οι συνειρμοί με τη συντριβή των αεροπλάνων πάνω στους δίδυμους πύργους ήταν πρφανείς, τουλάχιστον στα μάτια και τη λογική των ανθρώπων της showbiz, γενικά, στις ΗΠΑ.

Υπό το καθεστώς του φόβου και της καχυποψίας, ακόμη κι ένα heavy metal άλμπουμ θα μπορούσε να βρεθεί στο στόχαστρο. Χωρίς airplay, video και, συνολικά, οποιαδήποτε προώθηση η αποτυχία ήταν αναπόφευκτη.

«Ηταν τουλάχιστον ταπεινωτικό σαν εμπειρία», θυμάται ο ντράμερ Dave McClain. «Πραγματικά, γίναμε άλλη μια μπάντα που φαγώθηκε από τους μηχανισμούς της μουσικής βιομηχανιας. Το single και το video δεν παίζονταν πουθενά, ενώ τουρνέ δεν μπορούσαμε να κάνουμε. Ημασταν σχεδόν με δεμένα τα χέρια. Ομως, το χειρότερο όλων ήταν ότι αναγκαστήκαμε να μείνουμε άστεγοι δσκογραφικά για ένα μικρό χρονικό διάστημα».

Οντως, η συνεργασία τους με τη Roadrunner ολοκληρώθηκε και τυπικά με το lp «Hellalive», αφού, παρά το ότι οι Machine Head εξακολουθούσαν να είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στην Ευρώπη, όπου έπαιζαν σε φεστιβάλ όπως το γερμανικό With Full Force, μπροστά σε ακροατήρια 25 και πλέον χιλιάδων κόσμου, τόσο η εταιρία, όσο και οι ίδιοι, ένιωσαν πως είχε έλθει ο καιρός να επανεξετάσουν τη σχέση τους.

Οι Machine Head φάνηκε να περιέρχονται σε δύσκολη θέση, αλλά όπως όλες οι αυτοκρατορίες γνώρισαν την ακμή και την παρακμή τους, έτσι κι εκείνοι έβαλαν τα κεφάλια κάτω, συγκέντρωσαν την έμπνευση που, μπορεί να προκύψει ακόμη και μέσα από τέτοιες καταστάσεις, και παρουσίασαν ένα πολύ καλό νέο άλμπουμ, με τον χαρακτηριστικό για την περίσταση τίτλο, Through The Ashes Of Empires.

«Το άλμπουμ δίνει πραγματικά την αίσθηση ενός νέου ξεκινήματος. Το Supercharger ήταν και μουσικά το τέλος μιας εποχής για εμάς. Ομως, όλες εκείνες οι δυσάρεστες εμπειρίες που σχετίστηκαν μ’ αυτό, τελικά αποτέλεσαν τους βασικούς λόγους για τους οποίους γράψαμε το Through The Ashes… μ’ αυτό τον τρόπο». O McClain εξηγεί γιατί οι Machine Head αισθάνονται να είναι μία καινούρια μπάντα. Με μία νοοτροπία που βασική της αρχή είναι το ότι «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε» και μία σειρά από προσφορές ώστε να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο να γράψουν ένα άλμπουμ που, πριν απ’ όλα, θα ικανοποιούσε τους ίδιους μουσικά.

Αυτή τη φορά οι συνθέσεις είναι πιο μεγάλες σε διάρκεια, με περισσότερα lead μέρη, ενώ ο Robert Flynn αναλαμβάνει ο ίδιος την παραγωγή. Στην τελική μίξη των ηχογραφήσεων κλήθηκε να συνδράμει ο – ζωντανός θρύλος για το χώρο- Colin Richardson, παλιός γνώριμος του γκρουπ αφού ήταν ο παραγωγός στα πολύ επιτυχημένα δύο πρώτα lp τους.

«Ξέραμε ακριβώς τι θέλαμε να πετύχουμε και ποιος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη δουλειά», εξηγεί ο McClain. «Επιθυμία μας ήταν να επαναφέρουμε εκείνο τον ηχητικό κιθαριστικό τοίχο και τα ντραμς, που μόνο ο Colin μπορεί να δημιουργήσει. Γνωρίζαμε καλά πως το νέο άλμπουμ θα ήταν της ίδιας κλάσης με τα δύο πρώτα, γι’ αυτό και θέλαμε η παραγωγή του να είναι αντάξια».

Παράλληλα, στη σύνθεση του συγκροτήματος προστέθηκε ο lead Κιθαρίστας Phil Demmel, ο οποίος στο παρελθόν είχε συνεργαστεί με τον Flynn στη thrash μπάντα Vio-lence.

Το αποτέλεσμα κρίνεται επιτυχημένο από κάθε άποψη. Το υλικό του «Through The Ashes Of Empires” είναι ηχητικά «τεράστιο», τόσο άγριο και δυνατό, όσο εκείνο των πρώτων χρόνων του γκρουπ. Παρόλα αυτά – κι επειδή η μουσική πρέπει να πηγαίνει μπροστά- υπάρχουν και πολλά καινούρια στοιχεία στη δουλειά των Machine Head. Ενα από αυτά έχει να κάνει με τους θεματολογικούς προσανατολισμούς του R. Flynn που, αυτή τη φορά, γράφει ορισμένους από τους πιο φορτισμένους συναισθηματικά στίχους. Απ’ την οργή και το θυμό που εκφράζουν κομμάτια όπως τα «In The Presence Of My Enemies» και «Imperium» ως το «Left Unfinished», όπου ο frontman του γκρουπ, σε μία πολύ προσωπική εξομολόγηση, «συμφιλιώνεται» με τα πιο βαθιά και άλυτα ζητήματα που τον απασχολούν, σε σχέση με την υιοθεσία του σαν παιδί και τα συναισθήματα εγκατάλειψης που πηγάζουν από αυτή.

«Πιστεύουμε πως αν το Through The Ashes Of Empires ήταν το πρώτο άλμπουμ μας, θα είχε την ίδια ακριβώς απήχηση που γνώρισε το Burn My Eyes, καθιερώνοντας τους Machine Head ως μία από τις καλύτερες metal μπάντες του κόσμου», δηλώνει με περισσή αυτοπεποίθηση ο Dave McClain, αποδίδοντας με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη νέα δυναμική ενός γκρουπ που, μέσα από τόσες δυσκολίες, αναγεννήθηκε κι επιστρέφει εκεί που, δικαιωματικά, ανήκει πραγματικά: στην ελίτ της παγκόσμιας metal σκηνής!

Δελτίο Τύπου