NEON BIBLE ARCADE FIRE CITY SLAG/Universal 30/05/2007

Οι οικονομικές αποδοχές που αποκόμισαν οι Arcade Fire από το πρώτο τους άλμπουμ “Funeral”, φαίνεται να έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία του “Neon Bible”.

Όχι, ευτυχώς δεν προκλήθηκε οποιαδήποτε πνευματική ή ψυχική κακοποίηση του εσωτερικού τους συστήματος, προς τέρψη άλλων, προφανώς υλικών ορέξεων.

Ό,τι απέκτησαν, επάξια πάντα, από την επιτυχία του μεγαλουργήματος τους που ακούει στο όνομα “Funeral”, το επένδυσαν και πάλι στη μουσική.

Πρώτα απ’όλα, αγόρασαν για δικό τους στούντιο, μια εκκλησία (!), για να βελτιώσουν την ακουστική και να βιώνουν καθημερινά την ατμόσφαιρά της… Βελτίωσαν την παραγωγή του νέου δίσκου και από lo-fi (από την πλευρά τουλάχιστον των τεχνικών ηχογράφησης), απέδωσαν έναν πιο καθαρό, επαγγελματικό και προσεγμένο χαρακτήρα μετριάζοντας τις ήδη πολύ διακριτικές folk-ίζουσες αναφορές.

Επένδυσαν επίσης τα χρήματα τους σε “πλουσιοπάροχες” ενορχηστρώσεις που συμπεριλαμβάνουν από έγχορδα μέχρι εκκλησιαστικά όργανα και φλάουτα, με φυσικό επακόλουθο ένα σαγηνευτικό τελικό αποτέλεσμα.

Όσον αφορά, την πεμπτουσία του μουσικού τους δημιουργήματος, τη διακύμανση και την έκφραση των συναισθημάτων, παρά δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο αυτά εξωτερικεύονται, οι Arcade Fire παρουσιάζονται στο “Neon Bible” περισσότερο σκοτεινοί και μελαγχολικοί “κατά τόπους” και πιο βατοί συναισθηματικά. Ενισχύουν το λυρισμό τους και ίσως γίνονται λίγο πιο “funeral” από πριν, με τολμηρή διάθεση για παρακινδυνευμένες ενδοσκοπικές ακροβασίες.

Χαρακτηριστικότερο, πιο δουλεμένο και εμπνευσμένο κομμάτι του δίσκου είναι το “No cars go”, όπου διαδραματίζεται ένα “όργιο”, μια αδιάκοπη διαμάχη οργάνων με ετερόκλητο χαρακτήρα.

Η υποχθόνια συνεύρεση μιας γκαραζιάρικης κιθάρας η οποία τελικά θα νυμφευθεί, ένα “υποβλητικό” τρομπόνι. Ακολουθούν τα έγχορδα που πολύ διακριτικά διασκορπίζουν χρώματα ουράνιου τόξου, ένα “γαλαζοαίματο” φλάουτο και πλήκτρα που μεταδίδουν τη μαγεία των υψηλών συχνοτήτων. Απίστευτη ενορχήστρωση…

Όσον αφορά την κύρια πηγή έμπνευσης των Arcade Fire, δεν ξέρω, αλλά μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η μουσική τους επιδιώκει να αναδείξει την πιο εύθυμη και ευκίνητη γωνία του ψυχισμού των Καναδών συμπατριωτών τους Silver Mt. Zion.

Συμπερασματικά, παρ’όλο που οι Arcade fire δεν διεκδικούν δάφνες για τη μοναδικότητα της μουσικής τους, δεν χωρά αμφισβήτηση ότι έχουν διαμορφώσει ένα αρκετά ιδιόμορφο, προσωπικό στυλ που δεν ποντάρει σε επιφανειακές προσεγγίσεις.

Απλά και διακριτικά, ξεχωρίζουν με ιδιαίτερη άνεση από τον ορυμαγδό μέτριων εναλλακτικών συγκροτημάτων, σε μια δύσκολη εποχή για τη μουσική βιομηχανία.

Χάρης Αποστολόπουλος
harrys88@hotmail.com

Atraktos.Net