 |
|
|
|
HERCUT
|
Στην εποχή μας όπου η D . I . Y . ( do it yourself ) λογική κερδίζει έδαφος συνεχώς (για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι επί του παρόντος να παρατεθούν και πολύ περισσότερο ν’ αναλυθούν) και με το internet να βγάζει προς την ευρύτερη επιφάνεια καλλιτέχνες που πριν από κάποια χρόνια θα ήταν προφανώς δύσκολο ή και ανέφικτο, δεν είναι νομίζω πλέον ανεπίτρεπτο να συγγράφουμε και για cd που δεν κυκλοφορουν επίσημα κάτω από την ομπρέλα κάποιας δισκογραφικής εταιρείας.
Καθότι το παρoν EP των My Wet Calvin που πριν από κάποιες εβδομάδες έφτασε στα χέρια μου, αποτελεί μια καθαρά σπιτική υπόθεση, η οποία όμως νομίζω χαίρει της προσοχής μας. Ας πάρουμε όμως τα πράματα από την αρχή. Οι My Wet Calvin αποτελούνται από τους Λεωνίδα και Άρη, δύο παιδιά από την Αθήνα (όχι της Τζώρτζια) που αρέσκονται στο να γράφουν όμορφες γλυκερές μελωδίες στο σπίτι τους.
Έπειτα τις πακετάρουν, βάζουν με μεράκι κι αγάπη τις σκέψεις, τους στίχους και τις τρίχες τους (κυριολεκτικά) στο homemade cd τους και στη συνέχεια το διανέμουν από χέρι σε χέρι. Αν μη τι άλλο αρκετά ρομαντικό και αγνό, θυμίζοντάς μας άλλες εποχές.
Όσον αφορά τώρα το καθαρά μουσικό μέρος του cd , έχουμε να κάνουμε με είκοσι περίπου λεπτά όμορφης, ελαφρώς μελαγχολικής μουσικής, με το “ Hercut ” να περιλαμβάνει τρία τραγούδια «φανερά» συν ένα κρυφό, το “ Missed Flight ” , που είναι και το πιο χαμηλότονο, με τις αργόσυρτες κιθάρες να σε ταξιδεύουν προς πιο σκοτεινούς προορισμούς. Από κει και πέρα, το “ Sweet ‘ N ’ Sour ” , αποτελεί το ας πούμε χιτάκι του cd , με τις κιθάρες να γκαζώνουν και να κονταροχτυπιούνται με το γοητευτικό ήχο του σαξοφώνου της Monika , στο “ The Everybody Left Song ” (το οποίο θα μπορούσε να εκτοξευτεί αλλά ανεξήγητα γιατί εκεί κάπου στο τρίτο λεπτό μου το χαλάει) η electronica παίρνει κεφάλι, με την μελιστάλαχτη pop όμως να είναι πάντοτε παρούσα, ενώ στο “ Laps ” η χρήση βιολιού και η εναλλαγή των αντρικών φωνητικών με αυτά της Yodashe , δίνουν εμφανώς άλλο αέρα στο γλυκόπικρο τρίτο κομμάτι. Τώρα αν για κάπου θα μπορούσα να ξινίσω λίγο τα γκρινιάρικα μούτρα μου, ακούγοντας το cd , είναι σαφώς για την παραγωγή και την ποιότητα - ορισμένες φορές – του ήχου, εν έτη 2007, που εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι αδικεί και «ρίχνει» τις αν μη τι άλλο αξιοπρόσεκτες συνθέσεις και ιδέες των παιδιών. Είπαμε όμως, lo - fi , indie και homemade πράματα.
Κλείνοντας, χαζεύοντας κανείς την αναφορά των επιρροών τους στο myspace , μπορεί να αποκτήσει μια πιο πλήρη εικόνα και για το δικό τους ήχο (βλέπε My Bloody Valentine , Field Mice , Sonic Youth , Go Betweens , Sigur Ros , Notwist μεταξύ άλλων), ενώ για σας που ενδιαφέρεστε ν’ αποκτήσετε το δισκάκι τους, καντε μια βόλτα είτε απ’ τη σελίδα τους στη γνωστή πλατφόρμα είτε από το site τους.
www.mywetcalvin.com
www.myspace.com/mywetcalvin
Άρης Μπούρας |
Local
