ALAN PARSONS-FIX 10/10/2004 FIX ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 21/10/2004

Λοιπόν ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι γεγονός πως ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά ονόματα ήρθαν στην πόλη μας και το κοινό του δεν μπόρεσε να το πληροφορηθεί έγκαιρα, λέω το κοινό του, το οποίο ούτε ραδιόφωνα ακούει ούτε μοδάτα περιοδικά διαβάζει για να μάθει. Κοιτά τα αυτονόητα εφημερίδες, ραδιο, κλπ. Τέλος πάντων εγώ δεν είμαι του συναφιού που ακούει όλη μέρα σποτάκια, ούτε πάω σε στέκια για να δω κανένα flyer. Αυτές οι συναυλίες θέλουν γενικό promotion και όχι μια από τα ίδια, όπως όταν έρχεται ένα μικρό alternative σχήμα, πού όσοι ενδιαφέρονται θα το μάθουν ή θα τους το πούνε οι φίλοι τους.

Τέλος πάντων η συναυλία ήταν να ξεκινήσει στις 9 και οι πόρτες ήταν κλειστές μέχρι τις 9.20. Το κοινό ήδη ήταν ανήσυχο και σε ένταση όταν μπήκαμε μέσα. Και τα λέω αυτά καθώς κακά τα ψέματα οι ηλικίες ήταν 40something και με αυτά και με αυτά και με τα support κατέληξα να είμαι όρθιος για περισσότερες από 5 ώρες και να λείπω από το σπίτι μου για σχεδόν 6 ώρες.. ώστε να πάω να δω απλά ένα concert στην πόλη μου, ούτε καν ένα φεστιβάλ. Ανάλογα με το κοινό και η διοργάνωση, ΟΚ?

Πρώτα εμφανίστηκαν ένα ελληνικό συγκρότημα με τίτλο ΨΥΧΗ με τραγουδιστή τον Άγγελο Μουρβάτη, δεν τους είχα ξανακούσει αλλά αποδείχθηκε μια πολύ ταλαντούχα μπάντα με έναν κιθαρίστα που στο ύφος και την τεχνική που θύμισε τον Joe Satriani στα πολύ νιάτα του. Πολύ καλοί λοιπόν αλλά όχι τόσο ώστε να ζεστάνουν τον κόσμο.

Τότε ανέβηκε και ο Alan Parsons στη σκηνή, γύρω στις 11, με τον κόσμο να είναι κουρασμένο και χωρίς διάθεση για party. O Alan έμοιαζε σαν να βαριόταν λίγο και αυτό δεν βοήθησε καθόλου. Στο 2^ο όμως τραγούδι όταν ο βασικός του τραγουδιστής p.j.olsen ανέβηκε στη σκηνή, πραγματικά σαν τυφώνας ήταν αυτό που χρειαζόταν για να «σηκωθούμε». Η ζημιά όμως έγινε.

Το σετ που έπαιξαν είχε λίγο από όλα. Μερικά από τον καινούριο δίσκο, μερικά αξεπέραστα παλιά. Εκπληκτικά τραγούδια, εκπληκτικές ερμηνείες, αλλά δεν κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον εξουθενωμένο κόσμο. Υποθέτω πως οι διοργανωτές δεν υπολογίζουν την ηλικία του κόσμου που παρευρίσκεται και ακούει τη μουσική του alan parsons.

Τα καινούρια τραγούδια που έπαιξε ήταν πιο πολύ ηλεκτρονικά παρά ροκ. Εκτός αν είσαι ένας φανατικός fan του parsons οπότε δεν σε πειράζει. Ω, σχεδόν το ξέχασα. Ο τραγουδιστής μας είπε πως το κοινό στην Αθήνα (όπου έπαιξαν την προηγούμενη μέρα..διάβασε το review εδώ)ήταν πολύ πιο εκδηλωτικό και περίμενε περισσότερα από εμάς. Πιθανόν αυτό να είναι αλήθεια… Anyway δεν λυπάμαι που πήγα, ίσα ίσα, αλλά θα μπορούσα να είχα περάσει και πολύ καλύτερα, με ένα μουσικό που εκτιμώ πολύ. Ευχαριστώ που ανεκτήκατε τη γκρίνια μου, αλλά αυτά μέσω του atraktos λέγονται για καλό σκοπό και όχι απλά για να κρίνουμε.

Θανάσης Στανίτσας

Εξωτερικός Συνεργάτης